Temizlik Vakti...

Rahmetli Yaşar Nuri Öztürk Hoca ile siyaset günlerinde kesişti yollarımız. Yaklaşık dört yıl birlikte çalıştık aynı çatı altında. Ülkemiz için benzer hayallerin peşinde koştuk gece gündüz.
Bu ülkenin başına gelen en büyük belâyı; “din ile Atatürk’ün kavga ettirilmesinde” görürdü.
Cumhuriyeti kurup, özgürlüğünün anahtarını eline veren Atatürk’üne olan sevgisi tüm benliğine nakşolmuş bir halkı; her ne kadar kaynağından öğrenmese de, iman ettiği diniyle karşı karşıya getirip tercih yapmaya zorlamanın, toplumu nasıl bir ayrıştırmaya ve kutuplaşmaya götürdüğünü gördükçe, hocanın ne kadar doğru bir çıkış noktası belirlediğini daha iyi anladım.
Şu sıralar ibretlik günlerden geçiyoruz. Bir yanda virüsün biz insanoğluna söyledikleri ya da söylemek istediklerine kafa yorarken, öte yanda Ramazan ile 23 Nisan’ın 100. Yılı çakıştı böyle bir yılda... Bu çakışma, rahmetli Yaşar Hocamın siyasetine temel oluşturan o müthiş sözünü aklıma getirdi: “İki Mustafa’yı Barıştıracağız!”
Belki de bu yönde bir işaret veriyordur bu tarihsel “tevafuk” kim bilir!
Farklı bir döneme doğru evrildiğimizi düşünüyorum. Sadece bizim değil tüm dünyaca, artık hiçbir şeyin eskisi gibi yürüyemeyeceği yeni bir döneme doğru evriliyoruz… Zaten yürüseydi, bu tökezlemeyi yaşamazdı insanoğlu…
Daha insancıl, “fıtrata” daha uygun bir yaşam sürmek zorunda bundan böyle insanoğlu… Sürer mi, ömrümüz varsa görürüz elbet!
Bu virüsün de Yaradan’ın bir “ayeti” olduğunu, O’nun izni olmadıkça bir yaprağın dahi kıpırdayamayacağını ve de her şerden bir hayrın doğacağını hatırda tutarak, başlayan Ramazan ayını; kendimizi temizlemek, hatalarımıza kafa yormak, özümüze dönmek, paylaşım ve dayanışma ruhunu canlandırmak ve “yaşayan insan” kitabı olan Kur’an’ı anlamak için bir fırsat olarak görebilmeyi diliyorum.
Her zaman olduğu gibi; hoş gelsin, hoş bulsun, hoşnut gitsin Ramazan.
Sevgiyle…