Tenime tenine teninize dokunanlar

Kirpiklerimi nadasa bıraktığımdan buyana

Hiç böyle bölmemiştim ruhumu

Ve de saplamamıştım yüreğimi

Tozutmadan süpürdüğüne inandığım kör bir kaleme

Issız bakışmaların akışında

Saatin tıklamasına sürekli şahit oldum

Yelkovanla akrebin oynaşmasına

Tomurcuk tutan çiçek dalı

Sahtekar baharın baskıcı tembihinde

Patlamaz olsa da okşanmaya hasret tenimde

Ben buzlu çiy damlasıyla demlenebildim

Mutluluğu gözümün katarakt tabakasına alarak...

Neler verilmez ki neler

İki saniye gibi uzun vakte bulaştıran mutluluk hislerine

Hazında kalabilmek

Mutlaka biryerlerini çimdikleyerek

Çelişki yaratsa da dudak payı bırakılması gereken kafatasında

Sen bir tebessümün ısırığıyla sevgiyi damıtan bebekler kadar umutlu ol

İçgüdüsel hayatsal...

Bütün parmaklarınız tırnak makasından mahrum

Gökyüzüne uzatılan işaret parmağının iması kadar mağdur

Yitirilen bugünler kadar taze olsa da dününüz

siz işaret parmağınıza düşen yarınlı uğurböceğine

umudu aşılamayı ertelemeyin...

Yaşam bir papatyadan seviyor sırrını almaktır

Yağmurdan utanıp gökkuşağına örtünen sevgiliye

Yapraklarına sadık olan çınar ağacı altında sevişmeyi sunmaktır

Yaşam ağlarken gülmeyi gamzelerimize doluşturmaktır içgüdüsel hayatsal...