Teninde Lizbon olmuşum

KARŞI

Karşıdaki eylemsizlik alanında

Bir sessiz derinlik duruyor

Uykumdaki her kilisede

Sevişmek, ona ölmememi öğretiyor

Çığlıkların yamacında hedef uzamaktır

Kendinden mekanlara

Yaşamın insana orada beni geç

Dedirttiğinde, sözün olmasa

Nasıl hayat sayacaksın varlığını

Bedenden düşürülmüş tinin yoksunluğunda

Geleceksiz zamanlar uyumundan

Manzaralar tutturup göz yerlerine, karşılanmasan

Nasıl durum sayacaksın algıladığını

Sinir yerlerinde im tanrıçaları

Teninde Lizbon olmuşum

Ali MERCİMEK