Tepkisiz Pınar...

Şu an acayip uykum var. "E evladım yat uyu o zaman". Uyuyamam çünkü geçtim internetin başına. Bu blogu yazmamın nedeni de uykusuzluğum, daha doğrusu uykusuzluğuma neden olan tepkisizlik.

"Ne tepkisizliği Pınar?" Geçenin 01:30'unda yazlığımızın karşısında duvarda oturmuş sohbet eden sarhoş gençlere verdiğim tepkisizlik.

O kadar tırsıyoruz ki, sarhoş gelip bana bir şey yapar diye sesimizi çıkramıyoruz. Halbuki nerede görülmüş, mahallenin ortasında gece yarısı bağıra çağıra konuşmak? Eskiden böyle şeyler olabilir miydi? Sanmıyorum. İnsanlar tepkisizleştikçe bu tür olaylar da arttı herhalde...

Bu küçük tepkisizlikler belki de daha büyüklerine zemin hazırlıyor. Yani ne bileyim, belki benim uyuyamamam küçük bir olay ama bunun özgürlüğü vaaar, özelleştirilmesi vaaaar, siyaseti vaaaaar...

Neyse bu yazımda konum bunlar değil. Anlatmaya çalıştığım, tepkisizlik artık milletimizin kanına işlemiş. Hadi ben küçük bir çocuğum, bağıramam gecenin bir buçuğunda sarhoş adamlara ama kardeşim, yandaki evlerden neden hiç ses soluk çıkmadı? Hiç mi rahatsız olmamışlar? "Senin canın can da onların ki patlıcan mı?" Haklısınız. Kimse bulaşmak istemiyor elin sarhoşuna...

Bu aile eğitiminden mi, gençlere verilen özgürlükten mi yoksa bizim tepkisizliğimizden mi kaynaklanıyor acaba? Amaan, uzar bu konu. Sabahın köründe aklıma esti yazdım işte.

Tepkisizim, tepkisizsin, tepkisiz...