Tercih edilmeyen olmak!

Siz hiç “tercih edilmeyen” oldunuz mu ömrü hayatınızın bir döneminde? Doğal olarak “tercih edilen” olmuşsunuzdur çok kez; hatta farkında bile değilsinizdir bu durumun. Tersi ise çok acıdır, yaşayan bilir. Kibar, nazik kişiler bu durumu belli etmeden uzaklaşırlar sizden ama kalp hiç yanılmaz, hisseder kendi topraklarına giren bir yabancının varlığını. Bir de gözünüze sokanlar vardır tabi bastırılmış sadist duygularıyla. Başı böyle de olsa sonrası hep aynıdır; tercih edilmemiş olmak acı, bu gerçekle yaşamak ise çok zordur.

Dedektif kesilirsiniz düşmanınızı daha yakından tanımak uğruna önce; hiç değilse bir resim, bir tarif, olmadı uzaktan görmek peşine düşersiniz. Aynalara bakarsınız kendinizde eksik olanı görebilmek için; ince ince anılarınızı deşersiniz geriye doğru giderek. Nerde başlamıştır bu zehir beraberliğinize nüfuz etmeye anlamaya çalışırsınız. Anladıkça daha artar acınız zira üç kişi yaşamışsınızdır nicedir. Yanınızda sandığınız kişi çok uzaklardadır, seviştiğiniz beden başkasının aklındadır o sizin her şeyden habersiz olduğunuz günlerde aslında.

Tercih edilmemiş olmak fena koyar insana; bir ömür bu ağırlık yüreğinden gitmez. Hiç kimse bilmese de kendi bilir çünkü. Ne yeni bir aşk, ne yeminli bir sadakat hiç bir şey o yaşananı silmez zihinden. Bir kere vurgunu yemiştir; sevmiş ama tercih edilmemiştir. Kim olduğunu, nasıl başardığını asla bilemediği bir kişi önüne geçivermiştir hayatının bir karesinde filmde rol çalan oyuncu gibi ve çalıvermiştir sevdiğini, hayallerini, en önemlisi kendine güvenini.