Terketmedi sevdan!

Tam da hayalerimle avunmaya alışmışken
Dünyayı ikimiz sığacak kadar daraltmışken
Tam da gözyaşlarımın yastığa düştüğü bir anda
Gecenin orta yerinde neden çıktınız karşıma

Hem onu unutabileceğime nasıl inandınız
Ne kadar zaman geçti ki şunun şurasında
Yastığıma sinmiş kokusu öylece duruyor hala
Durun bakalım henüz daha çok erken
Hayallerim var benim umutlarım var
Hemen kolayca pes etmek ihanet olur
Daha şiirler yazmadan dökmeden onu kağıtlara