Terör bugün İzmir'deydi

Şimdi çok mu mutlu olmuşlardır acaba?

Mücadelelerinde zafer yolunda bir adım attıklarını mı düşünüyorlar?

İki çocuk babası bir temizlik işçisinin kolunun ve bacağının kopması ve belki de ölümü, bir başkasının yaralanması ya da okul yolunda küçük çocukların yerlere savrulup yaralanmaları, 3 saat geçmeden yine aynı yerde patlayan başka bir bombanın masum insanları öldürmesi yaralaması ile, yaptıklarını düşündükleri savaşta bir başarı daha kazandıklarını mı düşünüyorlar?

Kendi içlerinde sürekli yaşadıkları korkularını, paniklerini ve aciziyeti başkalarına da bulaştırmak nasıl bir orgazm yaşatır onlara?

Başarı şansının olduğunu mu düşünüyorlar?

Bombayı hazırlayan ve bırakanın psikolojisi tahmin edilebilir belki ama onu bulup kullanan terör örgütlerinin başarılı olduğu ve hastalıklı amaçlarının sonuç aldığının örneği nerede görülmüş?

Yoksa görülmüş mü?

Bu terör örgütlerini kullanan daha üst düzeydeki büyük güçlerin amacı nedir?

Bu nasıl savaştır, tarafları çoğu zaman net olmayan?

Yoksa net ve belli mi?

Hedefe ulaşılıyor mu?

Yıllardır masum insanların dökülen kanlarının üzerinden geliştirilen senaryolar gerçek mi oluyor?

Sabah İzmir’in Buca- Şirinyer merkezinde peş peşe patlayan bombaların sonucunda ilk aklıma gelen sorular bunlar.

Ben de Buca Şirinyer de oturduğum için gelen telefonlar endişe ve korku içeriyordu.

İlk önce eşim aradı “sakın sokağa çıkma” diye.

“Toplumda panik ve endişe yaratmak”

İlk amaçları gerçekleşmişti galiba.

Sözlüklerde terör ve terörizmin tanımı böyle yapılmış;

“Terörizm, siyasi, dini ve ekonomik hedeflere ulaşmak amacıyla sivillere, resmi; yerel ve genel yönetimlere yönelik baskı, yıldırma ve her türlü şiddet içeren yolun kullanımı”

Terör uygulayan organize gruplara terör örgütü; terör uygulayan şahıslara ise terörist denir.

Terörizm şiddet içerir, politik bir amacı vardır, masum insanlara yöneliktir, korkutulması amaçlanan bir seyirci kitlesine sergilenir.

Çoğunlukla siyasi olan amaçlarına ulaşmak isteyen grup, örgüt ya da güçler, terörizmi “araç” olarak kullanırlar.

Terörizm, geleneksel savaş veya savaşım (mücadele) yöntemleriyle ulaşılacak sonuçların peşinde değildir. Teröristler, bir alanı/mekânı zapt etmezler, rakiplerin güçlerini tümüyle yok etmezler. Zaten çoğu kez bunu yapacak güçleri de yoktur. Onun yerine eylemleriyle, bu kitle iletişimi çağında bir davaya ya da siyasal anlaşmazlığa dikkat çekmek isterler.

Ancak, terörün görünen amacı, uzun vadede hedef aldığı siyasi rejimi devirmek gibi görünmektedir. Böyle olunca kısa vadede de bazı amaçlarının bulunması gerekmektedir. Terörizmin, birbiriyle iç içe geçmiş bulunan kısa dönem amaçlarını özetle şu şekilde ifade edebiliriz:

a.Öncelikle hedef alınan rejimi ve siyasi iktidarı yıpratmak, mevcut otoriteyi sarsmak. Bunun için de, halkın arasında ihtiyaç duyduğu anda devletin kendisine yardım edemeyeceği inancını yaymak.

b.İç ve dış kamuoyunda davalarının duyurulmasını sağlamak ve dikkatleri savundukları davanın üzerine çekmek.

c.Şiddet eylemlerine bağlı olarak oluşturdukları tedhişle, toplumun direnme gücünü kırarak kendi davalarına karşı olumsuz duyarlılıkları ortadan kaldırmak ve kitleleri itaate zorlamak.*

Başarılı olamayacaklar. Amaçladıkları siyasi hedef doğrultusunda kullandıkları bu kanlı araç onların da sonunu hazırlayacak.

Medyaya bu konuda büyük görevler düşüyor. Konu ile ilgili verilen haberlerin gerek resim gerekse haberlerin veriliş biçimiyle terörün amacına hizmet etmemesi konusunda duyarlı olunmalı.

Ülkenin yönetimini elinde bulunduranlar, terörle hedeflenen siyasi amacın farkında olmalı ve bu siyasi amacın karşısına ekonomik, kültürel, sosyal yönden güçlü, demokrat bir Türkiye ile çıkılabileceğini bilip bunun için çalışmalıdırlar.

Biz vatandaşların yapacağı ise; ülkemizle ilgili senaryoların farkında olmak, terörizmin amacını ve kullandığı araçları iyi bilerek, örgütlü ve demokrat bir toplum olarak siyasi kadrolara, teröre uygun zeminlerin ortadan kaldırılması yönünde gerekli uyarı ve denetimlerde bulunmaktır.

* http://www.caginpolisi.com.tr/30/30-31-32-33-34.htm