Terörün bir sebebi de kim kime, dum duma yaşamak!

Şu büyük şehirlerin, birbirinden habersiz yaşayan komşuları…

Biten komşuluklar,

Biten “mahallelilik” kültürü… Sokaklarımızı benimsememek ve sahiplenmemek… Apartmanlardaki, “kimse kimdir?”, “bana ne”, “beni ilgilendirmez” vurdumduymazlığı…

Avrupa’nın başkenti, NATO’nun merkezi Brüksel’i kana bulayan gerörristler, senin benim gibi bir apartman dairesinde yaşayan 4 “adam”mış!

Angelique Chrisafis, The Guardian’daki, 24 Mart tarihli analizinde, dört teröristin, şehrin kuzeydoğusundaki sakin, 5 katlı bir apartmanın en üst katında oturduklarını yazıyor.

Kapı komşuları, 14 ve 18 yaşlarında iki kızı olan baba, onlardan sakallı olan birini, bir kere asansörde görüyor. Terörist komşunun hiç konuşmaması dikkatini çekiyor ama üzerinde durmuyor. Çünkü kiracılar sık sık değişirmiş. Patlamalardan sonra, polis apartmana gelene kadar da hiçbir anormallik fark etmemişler.

22 Mart Salı günü, üç şahıs, havaalanına gitmek için taksi çağırmış. Ellerinde beş torba varmış, birini geri bırakmışlar. Havaalanında “giden yolcu” terminaline geldiklerinde, taksi şoförü, torbaları indirmek için yardım etmeye kalkınca, kızgın bir şekilde reddetmişler.

Torbalardaki patlayıcılar, biri hariç, iki terörist tarafından kendileriyle birlikte patlatılmış. Üçüncü terörist ise, patlayıcı torbasını havaalanına bırakıp koşarak kaçmış. Söz konusu torba, daha sonra polis tarafından bulunup, can kaybı olmadan imha edilmiş.

Havaalanında intihar saldırısı düzenleyen teröristlerden biri olan İbrahim Bakroui (Bakravi)’nin kardeşi Halid de, kendini metroda havaya uçurdu.

Teröristlerin evine giden polis evde kimseyi bulamıyor ama 30 litrelik bir valizde, 15 Kg. patlayıcı, fünyeler, çivi, vida gibi malzemeler buluyor.

Chrisafis, patlamalardan birkaç gün önce Belçika’da yakalanan, Paris saldırısı şüphelisi Abdeselam ile Bakravi kardeşlerin bağlantısı olabileceğini yazıyor. Hepsinin Suriye’ye girip-çıktıklarını bildiriyor. İbrahim Bakravi’nin Türkiye’den sınır dışı edildiğine de dikkat çekiyor.

Analizde, her iki Bakravi’nin de terörizmle ilgili olarak, İbrahim’in ise ayrıca banka soygunu girişiminden, polise ateş açmaktan dolayı hapiste yatmış oldukları yer alıyor.

Başka suçlardan da bahsediyor, Bakraviler neredeyse birer “suç makinesi”… Üstelik de “şartlı tahliye” kurallarını ihlal ettikleri için aranıyorlarmış. Tıpkı, Ankara bombacısı kadın teröristin arandığı gibi!

Teröristleri, çocukluk ve okul yıllarına kadar inceleyen, Chrisafis, “bu şahısların, böyle bir eylem yapmalarında hiçbir sürpriz yok”, hatta “katliam bağıra bağıra geldi” diyor.

Türkiye’yi kana bulayanların hikâyelerini böyle detaylı olarak okuyamadık. Ama eminim, benzer hikâyeler çıkacaktır.

Teröristler, aramızda, bizimle beraber yaşıyorlar ama bizden farklılar. Dikkatli gözler, uyanık apartman ve mahalle komşuları, etrafına dikkatle bakan esnaf ve taksi şoförleri bunları fark edebilir.

Vatandaş, kendi emniyeti, ülkenin selameti için çok dikkatli olmalı, çevredeki yenilikleri, anormallikleri fark etmeli… Etrafa, komşulara duyarlı olmalı!

Lâkin istihbarat ve güvenlik birimleri, Belçika’daki kadar açık, büyük ve geniş kapsamlı bir “terör organizasyonu”nu nasıl haber alamamış, “suç makineleri”ni nasıl takip etmemiş!

Akıl alır gibi değil!