Tersi düzünden hayırlı

Bazen insan yaşadıklarına inanamaz. Herkesin bir şekilde başına gelmiştir, gelecektir yahut.

Yıllar önce şaşkınlık denilen kelime anlamını yitirdi artık hiçbir şeye şaşırmıyorum demiştim.

Aradan yıllar geçti sözümün arkasındayım.

Hani biri çıkıp dese ki güneş mavi, toprak mor inanın hiç tuhaf olmam. Senin oradan öyle görünüyor der geçerim.

Lakin bu beni inanmışlığa taşımaz.

Belki bir saygı duyuş biçimi benim düşündüğüm ve dile getirdiğim. Ama yine de gerçeğin başka, bazılarının başka olduğunu görünce vah vah demeden edemiyorum.

Gerek dünya gerek ülke olarak farklı bir dönemi yaşadığımız
kesin.

İşte tamda böyle bir süreçte alı mor göstermeye çalışanlar ve doğruları kendi pencerelerinden gördükleri sananların huzursuzluğu kaplıyor içimi.

Kendi doğruları diye bir kavram geliştirdi bu yüzyıl.

Çünkü çatışmadan kaynağını alan bir yaşam kültürü oluşmalıydı. Oluşmalıydı ki bazıları bu ranttan fayda sahibi olmalıydı. Bu esaslar üzerine kurulu bir dünya düzeninde yaşamak gibi bir gerçeğimiz var maalesef. Görülen duyulan her şey ya hayal ya yanlış ya da saptırılmış.

Bir güruh var bize göre yaşayın diyen. Kurallar koyan. Kendi kuralları ile insanları uyuşturan, kafalarını bulandıran, kıyafetlerine karışan, göç ettiren, savaştıran, öldüren, zulmeden vs. İşte o güruhun uydurmaları ve akıl oyunları insanları birey bazında bile bölünmüşlüğe taşıdı.

Kendi değer yargılarının kutsal bir dokunulmazlığa sahip olduğuna kendini inandırıp zavallı sloganlarla kulaklarda ancak kir yapanlar hukukun ancak hak ile tesis olacağını inkar edenlerdir.İthal düşüncelere, yaşayış biçimlerini, öz kavramlarını set yapan insanlara ettikleri zulmü az sayıp hala üç beş kendini kaybetmişle sokakta, sanal alemde, televizyonlarda, gazetelerde olmayan boylarının ölçüsünü almaktan usanmadılar.Yenilen pehlivan güreşe doymaz ey insan görüntülüler. Bakın! Hele bir dinleyin! Demek geliyor içimden ama dinleme, anlama özrü olanların anlattıklarıma anlayabildikleri kadar değer vereceklerini bildiğim için susuyorum.

Bir katilin iyi halini düşünenler ve ona belirli haklar verenler maktulün uğradığı haksızlığı görebilir mi?

Nedense hiçte inanamadığım garp usulü insan hakları, demokrasi, hürriyet gibi kavramlar tam da işaret ettiğim o kıvamsız güruhun menfaatlerine göre şekil alıyor.Bu usul esasınca İnsan hakları diyenden, demokrasi diyenden, hürriyetten bahsedenden kaçar bir psikolojim var ve bu ruh hali o uydurukçulardan kalan mirastır.

Bu arada altını çizeyim de yanlış anlaşılmasın “ insanın hakkı ve özgürlüğünü belirleyen bir inanışım var ve
inanıştan gelen değer verme üslubum bellidir.”

Esas doğruyla kişiye özel doğru(!) birbirine karıştıkça gerçekler yok sayılmaya devam edecektir.

Buradan çıkarak elde edilen sonuç bence Nasrettin hocanın duruşu gibi olmalıdır.

Nasrettin hoca eşeğe ters binince ahali meraklanıp neden ters bindiğini sorduğunda verdiği cevabın günümüze kadar değişmiş olduğunu düşünüyorum. Bence verdiği cevabın “eşekler yanlışa götürebilir fakat yüzümüzü doğrudan ayırmamalıyız” olduğuna inanıyorum.

İç huzuru yakalamak için inancımız doğrularından ayrılmamalı gerekirse eşeğe ters binmeli insan.

KÖŞE YAZISI: DENİZHAN BURHAN

www.denizhanburhan.org