Tesadüf mü ? Kader mi?

Pazar günlerini hiç sevmem, sıkıcıdır. En azından bana sıkıcı gelir ve yine böyle bir pazarda anneme "haydi gel gezelim alışverişte yaparız hem" dedim. Bahsettiğim pazar geçen pazar hatırlarsanız hava bayağı bir sıcaktı. Arabanın yanına gittim, sıcağın altında kızmış çok sıcaktı, biraz hava girsin diye camları açtım. Annemin de arabaya binmesiyle gitmeye başladım. Klimayı çalıştırdım ve camı kapattım derken camdan "tak" diye bir ses geldi. Anlamadım, yeniden açtım ama bir daha kapatamadım :) Bu şartlarda bir yere gitmem mümkün değildi .Camı sonuna kadar açık bir aracı güvenle nereye parkedebilirdim ki? Geri döndük.

Evde yeniden miskin miskin oturmaya devam ediyordumki zil çaldı. Annem kapıyı açtı ve bir çığlık attı. Koştum, baktım, çığlık atmadım ama uzun süredir bu kadar da şaşırmamıstım. Kapıda zamanında yediğim içtiğim ayrı gitmeyen ilkokul sıralarından lisedeki delikanlılık zamanımıza kadar beraber takıldığım arkadaşım , annesi ve nişanlısı vardı (tabii o sırada kim olduğunu bilmiyordum). Nedendir bilmem liseden sonra bağlantımız kopmuştu. O üniversite için Ankara'ya bense İzmit'e gitmiştim. Bağlantıyı kaybetmemizde bir çok etken varsa da eğer bir suçlu arıyorsak herşeye rağmen ikimizde aynaya bakmalıydık. Sonuç olarak yaklaşık 5-6 yıldır görmediğim arkadaşım karşımdaydı. Biraz hasret giderdik , biraz şakalaştık , eskilerden bahsettik , kahvelerimizi içtik ve yeniden görüşmek dileğiyle vedalaştık.

Şimdi düşünüyordum da eğer arabanın camı bozulmasaydı yine görüşemeyecektik. 5 yıldır bulunduğum semte bile gelmeyen arkadaşımla , 6 yıldır hiç camı bozulmamış aracımın camı bozulması sebebiyle görüştük. Hem ben o camı açmasam o cam bozulmayacaktı. Gün pazar olmasa yine evde durmayacak aracı servise götürecektim. Olanlar tesadüf müydü? Üst üstede bu kadarda tesadüf olmaz ki. Yada kadermi?
Her neyse... Eğer kaderse kadere teşekkür ederim. Bu arada camı yaptırdım 50 milyon masraf çıktı ama verdiğim 50 milyon için üzülmedim. Teşekkürler cam, doğru yerde ve doğru zamanda bozulduğun için :)