Tez gel

TEZ GEL

Hasretle dolanır, bu bahtı kara.

Buz tutmuş yüreği, coşan gülmezmiş.

Yokluk acısını, çekerken dara,

Dermansız dertlere düşen gülmezmiş.

Köroğlu'nca dağı, taşı aşmayan,

Aşkı nerden bilsin közde pişmeyen.

Yar adına gurbet, ele düşmeyen,

Bu sevdanın kıymetini bilmezmiş.

Hak katına varamaz, hakkı anmayan.

Aşk için aşkın ateşiyle yanmayan

Hakikati bulamaz, sevdalanmayan,

Beden ölse de yine, yürek ölmezmiş.

Birdal,artık yeter, zaman geçiyor.

Sevdiklerin, birer birer göçüyor.

Azrail ne yaşlı ne  genç seçmiyor.

O ata  binen de, geri gelmezmiş.

               Birdal Can TÜFEKÇİ