TFF’nin “Şike” Kararı: Savunma Almadan Karar Veremeyiz!

TFF, 3 Temmuz’da başta Aziz Yıldırım’ın gözaltına alınması, ardından tutuklanmasıyla başlayan “şike iddiası” konusunda kararı verdi.

Kararı TFF Başkanı Mehmet Ali Aydınlar açıkladı:

Aydınlar’ın söylediklerinden “can alıcı” bölüm:

“Sözkonusu evrakların tamamı TFF’ye teslim edilmemiştir. Belgelerin tesliminden sonra soruşturma oldukça genişlemiştir. Adil bir süreç yürütebilmek için bu belgelerin de tarafımıza ulaşması gerekmektedir. Bu belgeler tarafımıza ulaşmadan ve savunma hakkı tanınmadan karar verilmesinin adil olmayacağını kamuoyunun takdirlerine sunuyoruz.

Bu sürecin işletilmesi için gizlilik kararının kaldırılması şarttır. Ancak bu şekilde şüpheli kişiler ve kulüpler hakkındaki iddialar incelenebilecek ve savunmalar alınabilecektir. Gizlilik kararının kalkmasının ardından savunmalar alınacak ve tüm soruşturma evrakı incelenecektir. Daha sonra Etik Kurulu’ndan nihai karar istenecek ve ona göre de karar verilecektir.”

Bu ne demek?

“Gizlilik kararı” kalkmadan, iddianame hazırlanmadan, savunma alınmadan karar verilmeyecektir.

*****

“Şike iddiası” gündeme bomba gibi düştüğünden beri, belli çevreler, Aziz Yıldırım’ı, dolayısıyla Fenerbahçe’yi “yargısız infaz”la zaten “mahkum” etmişlerdi. Ağızlarını şapırta şapırta “Fenerbahçe, bir an küme düşsün!” naraları atıyorlardı.

Bu işin “öncü”sü, Trabzonspor görünse de, asıl “öncülük”ü Galatasaraylı kalemler/ ağızlar yapıyordu.

Bu durumda sorulacak soru basitti:

Size ne oluyor, birader?

Sorunun yanıtı basit, basit olduğu kadar “mide bulandırıcı”ydı:

Bir rakipten kurtuluyorum, geçici de olsa, meydan bana kalıyor!

*****

Biz “garip” davranışları olan bir milletiz!

Kraldan çok kralcı kesiliriz!

Vur dendi mi, öldüresiye vururuz!

Düşene bir tekme de benden, deriz!

Başkasının “güç”üyle kendimize “güç” kattığımızı sanırız; bununla da övünürüz!

Zoru görünce, “çark etme”sini çok iyi bilir, bunu “ahlaklı” bir davranış olarak görürüz!

Yakın çevresine “laf” söyleyemeyen, söz geçiremeyen “tip”ler olduğumuzu unutur, uzatılan mikrofuna söylediklerimizle, çıkartıldığım ekranlarda “ahkam” keseriz!

Yasaların bize değil, başkalarına ceza vermesi üzerine yapıldığını düşünür, başkalarının ceza alması için kendimizi “mahkeme” yerine koyarız.

Elimize geçirdiğim ya da bize açılan ekranlarda, “kıymeti kendinden menkul”, aynı kafadaki futbolcu/ hakem eskisi “şahıs”larla “yorumcu” kimliğiyle, aklımıza esen her şeyi söyleriz; bize dokunulmaz, danışılır havası yaratırız!

Bütün bunları yaparken de, geçmişi “en temiz” ayaklarına yatar, hindi gibi gubarırız!

Kuşkusuz, “biz”, sen/ ben/ o değil, “malum” kişilerdir.

*****

(Öğretmenlik yıllarımın önemli bir bölümü disiplin kurullarında geçti. 12 Eylül doğru gittiğimiz, olaylı yıllar. Okul yönetimi, bir öğrenciye okuldan “tasdiknameyle okuldan uzaklaştırma cezası” verilmesini istiyor. Öğrenci bir nedenden içeri düşmüş. Elimizde, sadece, başyardımcının aldığı bir ifade var. Oysa öğrenciye ceza vermek için savunmasının da alınması gerekiyor. Başyardımcı, Milli Eğitim’den bir yetkiliden söz aldığını söylüyor. Söz verenin kuralları bilmediğini söyledim. Verilen söze çok güveniyordu. Kuruldaki öteki arkadaşla da konuştum, yanlışlığı kanıtlamak için, kararı imzalayacağımızı söyledim. Karar, bir hafta sonra, “savunma alınmamış” gerekçesiyle geri döndü.

Demek ki, okullarda bile “savunma hakkı” böyle kutsaldır.)

*****

Evet, TFF, “şike iddiaları”yla ilgili kararı verdi.

Her şey bitti mi?

Hayır!

Süreç, nasıl sonuçlanır, bunu zaman gösterecek.

TFF, sadece “yargısız infaz”cıları üzdü. Onlar ki, “fırsat bu fırsat” diyerek, “TFF kanaate dayalı karar verir!” borusu öttürüyorlardı.

“Yargısız infaz”cılar, bakalım, bundan sonra ne “inci”ler yumurtlayacaklar?

Hiç kuşkunuz olmasın, şu anda, ekranlardan “atış” yapıyorlardır!


TURGUT ÇELİK/ MERSİN (Geçici olarak İstanbul)

*Aydınlar'ın açıklamasının tam metni için bkz:

www.tff.org/default.aspx