Ticaret uykudan hayırlıdır!

Domates pahalandı ya bununla ilgili bir anım var benim.

Iraktan kesin dönüş yaptık ama tekrar gitme durumumuz var! Bir iki ay içinde gidebiliriz!

Boş bir dükkânımız vardı oraya bir manav dükkânı açayım dedim!

Geyve’den Pendik’teki pazarcılara mal getiren biriyle tanıştım. Her hafta Salı ve cumartesi günleri yüklüyor kamyonu sebze meyve, getiriyor dağıtıyordu.

Sabah ilk önce bana uğruyordu. Beğendiğim malı alıyordum.

Tek beğenmediğim tarafı erken gelmesiydi! Saat altıda kapıda bitiyordu!

Bir sabah geldi!

“Ahmet, domatesin sonu bak! Yirmi kasa al derim sana! Bunlar bir hafta gider en azından! Sapsarı daha görüyorsun!”

“Davut, beş kasa ver yeter kardeşim. Domates yenmez bundan sonra! Çürüyecek elimde!”

Zorla on kasa verdi.

Hiç unutmuyorum, 17 liradan aldım, etikete 35 lira yazdım!

İki saat sonra geldi!

“Ahmet, domates kaç lira pazarda biliyor musun?”

“Ne bileyim Davut?”

“Vallahi 60 lira! Ben 50’den toptan verdim! Piyasada domates yok!”

“Ne diyorsun?”

“Vallahi!”

Hemen etiketi ters çevirdim, ben de 60 lira yazdım!

Biraz sonra babam geldi yanıma!

“Baba!” Dedim .”Benim biraz işim var, gelene kadar dursana dükkânda!”

Gittim yattım aşağı evde!

Birkaç saat uykudan sonra kalktım dükkâna geldim!

“Ahmet yahu; ne çok domates isteyen oldu bugün yahu!”

“Pazarda da 60 lira ya kilosu!”

“Ben 35’den veriyorum!”

Eyvah!

“Niye 35’e satıyorsun baba? 60 yazdık ya etikete?”

“Olur mu öyle şey? 17’ye al 60’a sat! Olmaz!”

Bakarım ki bir kasa domates ancak kalmış!

“Ticaret uykudan hayırlıdır” arkadaşlar!