Time 2007-Ben Bloggerim!!

Katılımcı ve konuşmacı arkadaşlarımızın yazdıklarının genel hatları ile konuşmaların ana fikri hakkında bilgilendirme yapıldığını düşünüyorum, bu nedenle yazılan kısımlarından çok yazılmayan hatta yazılamayacak olan kısmını yazmak istiyorum..

Yazılamayacak olması benimle ilgili olmasından kaynaklanıyor…

Öncelikle diğer yazılarda değinilmemiş olan benim söylemlerimi paylaşmak,

sonra da söyleyemediklerimi yazmak istiyorum…

Time etkinliğine davet edildiğimden beri bunun benim için bir aşama ve başarı olduğunu düşünüyor , kendim için girdiğim bu yolda bunun bir işaret ve ödül, bir anlamda kendim için bir lutuf!! Olarak kabul ediyorum..

Konuşmamda da söylediğim gibi milliyet-blogla tanışmam bir bilgilendirme maili sayesinde oldu ve ilgili arkadaşımın sayfasını açtığımda ilk olarak “sende katıl” butonunu gördüm..

Nasıl olur, herkesi kabul ederler mi ?, nedir ne değildir derken, başvurumu yaptım, kabul edildiğimi öğrendim , var olan yazılarımı ekledim, sonra da yeni yazılar eklemeye çalıştım…

Böylelikle başladığım blog yazarlığı , gerçekten nitelikli bir sitede, bu işi önemseyen bir ekibin gözetiminde , arka planında ciddi bir emeğin bulunduğunu çok yeni idrak ettiğim ve öğrendiklerime şaşırdığım yapılanma içinde bir blggerim..

TİME daki konuşmalar sırasında ve üç gün önce anladım ki çok iyi kurgulanmış ve yapılandırılmış bir sitenin , birbiriyle ilgilenen ve duyarlılıkları yüksek bir ailenin üyesiymişim…

Sahiden de “ben blog yazmak istiyorum ve en iyi blog sitesini bulayım “diyerek başlamadığım için MİLLİYET-BLOG farkını yeni yeni kazanmaktayım…

Konuşmamda hiç sevmediğim bir tavır sergileyerek bir açıklama yaptım …”kendimi ifade etme biçimi olarak gördüğüm ve bu alanda yeteneğim olduğunu düşünerek, yazar olacağımı , kariyerimi bu yönde planlayacağımı söyledim”.. İstediğim bir şey olduğu için belki de yaşantımda ilke kez böyle bir iddia ile ortaya çıktım..

Yapamayacağını söylemeyen, söylediğini de yapan insanlardan olduğum için bu benim için çok önemli bir dönüm noktasıydı aslında.

Konuşmacılar arasında en yeni-çaylak olan ben , zaman tehditi altında en az süre kullanan , belki de zaman içinde bloga verdiği emek ve enerji bakımından (çok yeni bir bolg yazarı olduğum için) bunu da en az hak eden , olduğumdan hak yerini bulduJ)

Neyse ki söyleyemediklerimi yazabilecek bir alanım var ve bunu kullanabilmem mümkün…

Işıl hanımı dinledikten sonra yaşama ne kadar amatörce baktığımı ve profosyonel yaşantımda bana avantaj sağlayacak bu platforumu çok eksik ve dar gördüğümü algıladım. Buzdağına benzetebiliriz aslıda benim için görünen kısım, gerçek kütlenin çok küçük bir kesiti imiş…

Ben konuşmamda kızımla ilgili bir bağlantı kurmayı da tasarlamıştım…

İlkokuldayken sınıf arkadaşlarımın annelerinin bir kısmı çalışıyordu ve ben annemin işi sorulduğunda ev hanımı demekten hoşlanmıyordum, daha da ileri götürerek bundan utanıyordum…Daha o zamanlardan alınmış bir kararla çocuğumun benim işimle gurur duyabilmesi ve bundan en azından utanmamasını istemiştim..

Kızımın yazı yazmamdan hoşlandığını bildiğim için ve bundan gururlandığını hissettiğim için MB yazarı olmamın benim açımdan farklı bir kendimi gerçekleştirme boyutu da buydu…

Duygularımı , düşüncelerimi ve deneyimlerimi paylaşmayı amaçladığım yazılarımda başkalarına katkı sağlayacak bir nokta olmasına da özen göstermeye çalışıyorum..

Bu mutlaka bir mesaj verme şeklinde ya da didaktik bir yaklaşım sergileyerek olmuyor, okuyucuların kendi etkilenme oranıyla paralellik göstererek ve ihtiyaç duyduklarını alacaklarını bilerek, yaşamla bağ kurarak yazmaya çalıştığımı söylemek isterdim..
Söyleyemediklerimi yazarak , bu etkinlikle ilgili duygu , düşünce , deneyimlere kendi açımdan nokta koyuyor ve ne öğrendim ?diyerek devam ediyorum…