Tip dünya (İshal olunca)

Bir sabah kalkarsın ki....

Sen o sen değilsin. Bambaşka birisin. Kendine yabancı. Yenisini tanımak için zamanı olmayan sen!

Ne saçmalıyorum ben!?!

Sürekli tuvalettesin. Nıçıyorsun. Nıçmak denmez buna; su gibi gidiyor, gidiyorsun....

Bol bol su içmeliyim. ( Anladım, tuvalet beni sevmiyor.)

Yoksa yatırırlar seni. Sana serum bağlarlar. Bir iki gününü yaşanmaz kılarlar.

Patates haşla ye!....( Biliyorum, hastahaneler bana gıcıktırlar.)

Eve git yat. Uyu. Hiç uyanma. (İshal senden sıkılır, çıkar gider.)

Yeme içme! Düşünme. Bol bol nıç. Rahatla!...

Halim yok.

Tiplerimden dolayı, tip oldum. Suçlusu ishal! Tip tip bakıyorum halime.

Ne tip bir dünya benimkisi?!

1. Not: İnsanın içinin içinden çıkıp gitmesi, izinsiz, aldırmaz; o yolculuk yağmurlu, gök gürültülü, şimşekli bir acı, çaresizlik.

2. Not:

Cıvık,

aynı tuvalette

gördüğüm ben!

Benden çıkıp

gidenler gibi,

cıvık,

cıvık bir dünya halim, 

tip!

Ş.Y.