Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

28 Nisan '08

 
Kategori
Tiyatro
 

Titanik Orkestrası

Titanik Orkestrası
 

Birileri hayata girerken, diğerleri çıkar!


" Bütün dünya bir sahnedir! "

" Yok, gardır gar! "

Gardır gar, dedi ya, sahne! Köhne bir gar tam karşımızdaydı. Koyu karanlık bir müzik çalıyordu. Bir, iki, üç adam gördüm çöplüğün içinde, bir de kadın, hamile. Elinde fenerle garda gezinen ya da aranan ben miydim?

Hristo Boytchev fena yakaladı bizi. Bırakacağa da benzemiyor.

Macit Koper, tam da zurnanın zırt dediği yerde miyiz hep beraber, hani ayrım gayrım yok?

Meto, Doko ve Luko ne güzel atışıyorlardı garın içinde trencilik oynayarak ki Naşit Özcan ne diye çıkarsın sandığından; hem sen ne sanıyorsun kendini ve bizi?!

Bu gardan çok tren geçer, geçmesine geçer de biri bile durmaz! Luko, kaldır elini Luko, sakına indirmeeee!...

Dinlerseniz Hary'nin sözünü, yaparsanız yaptıklarını söz, o trenlerden biri duracak ve söz gideceksiniz bu çöplükten oraya; sahi orası neresiydi, var mıydı bir ora?

Hary yaşamdan kaçmanın, uzaklaşmanın yollarını sayıyordu, dinliyorsun değil mi Meto, dinleyip ders alıyorsun ha; şu bacağını sallayıp durma, hem ne yapacaksın ayakkabıyı, ceketi, insan olan onlarsız da yaşar!

İçmeden olmuyor mu, ayık ayık bu dünya çekilmiyor mu?

Müzik müzik müzik kimin, bu müzikler, dokunuşlar kimin, kimlerin çabuk çabuk çabuk söyleyin, gizlemeyin, çıkın açığa, hadi amaaaa!...

Bir beden var değil mi Hary yaşayan, bir de ruh var, o da yaşayan; peki Hary, Doko'ya soralım, asıl hangisi gerçekte var olan?

Katyaaaaaa!...

1. Not: Hepimiz o gemideyiz. Gemi ağzına kadar biz dolu, insan. Orkestra harika müzikler çalıyor. Çalıp söylüyoruz. Sonra ne oluyorsa oluyor, gemi batmaya başlıyor. Batıyoruz. Çığlık çığlığayız. Orkestra çalmaya devam ediyor. Biz çalıp söyleyemiyoruz. Ölüyoruz. Ya da zaten hiç yaşamamıştık.

2. Not:

Meto, seni o çıplak
ayaklarında sevdik Meto,
önü arkası açık dilinde;
sana gelince Doko,
seni Katya acında sevdik,
acımız katlandı
sen Katyaaaaa!...diye yakardıkça;
Luko bu gar artık
o gar değil Luko,
trenler de eski trenlere
hiç benzemiyor Luko;
ama sen yine de bekle,
belki bir gün...
Lyubka, sakına seni
unuttum sanma;
ama Meto, Doko, Luko ve
Hary varken, son dizelerde
ancak sana gelebildik,
sende kalabildik,
senin o ....

Ş.Y.

 
Toplam blog
: 650
: 412
Kayıt tarihi
: 07.06.07
 
 

İzmir.  Aşk ve Şiir. Müzik. Kitap. Varlık ve Sözcükler ve .... ..