Tiyatro Kedi - Ölü Ozanlar Derneği

Karanlık bir mağara, el yordamıyla yolunu bulmaya çalışan insanoğlu, duygularından emin olmadan, huzursuz ve karamsar, karanlık içinde çabalayıp dururken, ne kadar uzakta olduğunu kestiremediği bir mesafede minicik bir ışık gördüğü anda içinde umuda dair kırıntıların hevesiyle daha hızlı ilerlemeye başlar. Işığa yaklaştıkça içinde hissettiği müzik artar, duyguları coşmaya ve pozitif duyguları ortaya çıkmaya başlar.

Bir dönemin kült filmi Ölü Ozanlar Derneği çaresizlik içinde, yatılı okulda baskı ve zorlama ile okuma gayreti içinde olan gençlerin hayatına giren, yakınlarda vefat eden Robin Williams'ın canlandırdığı Keating ile değişim gösterecektir. Ne istediğini, nasıl bir yol aradığını bilmeyen gençler Keating ile hayatlarının amacını farkeder ve bundan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmaz. Keating onlara yaşama amaçlarının ne olduğunu, kendilerini bulmaları için gereken yolları gösterirken, okul yönetimi ve idare ile de ciddi bir çatışmaya girer. Bundan sonra okulda hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 

Tiyatro Kedi sezon sonuna doğru Hakan Altıner'in yönetmenliğinde, Ölü Ozanlar Derneği filmini tiyatro sahnesine taşıdı. Öğrencilerini iki kast şeklinde kalabalık bir gençler grubundan oluşturan yönetmen, başrolde Keating karakterine Can Gürzap'ı uygun görmüş. Amerikan Sineması'nın aksine bizim Keating karakterimiz biraz daha yaşını başını almış, ağır ve oturaklı ama babacan tavırları ile Can Gürzap'ın üstüne çok güzel oturmuş. Can Gürzap eşsiz Türkçe kullanımı, kelimeler ile dans eden şiir ve monologları ile bu rol için çok uygun olmuş.

İlk öğrenci grubu içinde Efe Yeşilay, sıcak ve samimi tavırlarıyla seyirciye akan enerjisini açık olarak hissettiriyor. Oyunundaki sadelik onun zaten tipi ile de hemen sevilmesine sebep oluyor. Enes Daniş rolünü hakkıyla canlandırırken, tiyatro heveslisi gencin tiratlarını da gayet iyi ortaya çıkarıyor. Alev Sezer duygularını başarıyla yansıtıyor, sadece zaman zaman büyük hareketlere yönelse de kendini geliştirdikçe daha kontrollü bir hale gelecektir. Gençlerin birini diğerinden ayırmak haksızlık olur. Hepsi uyum içinde iyi bir ekip olarak, başarıyla işin altından kalkıyorlar.

Oyunun en büyük sıkıntısı sinemadan tiyatro sahnesine aktarılırken tekstin yeterince bağlantılı hale getirilememesi olmuş. Sahneler o kadar kopuk kopuk işleniyor ki, akışın kesilmesine ve anlaşılma sorunları yaratmasına sebep oluyor. Sinemadan alınma handikapı zaten teksti ve oyunlaştırmayı zorlaştırırken, bir de tablo tablo birleştirilmeye çalışılan oyun bütünlüğünü yakalanamıyor. Tablolar arasındaki bağlantı kopukluğu, konunun ilerlediği noktalardaki eksikler tamamen metinden kaynaklanıyor. Oyunlaştırna sırasında metin üzerinde daha sıkı bir çalışma yapılması gerektiği kesin.

Günümüz tiyatro şartları altında büyük prodüksiyon ve kalabalık ekiplerle tiyatronun ayakta kalması için direnen Hakan Altıner büyük bir alkışı hakediyor. Hele ki son yıllarda yaşadığı gerek ekonomik, gerekse diğer şartlara rağmen ne Türk Tiyatrosu'ndan ne de ülkesinden vazgeçmeyen Hakan Altıner, yeni nesil oyunculara yer vererek de geleceğe yatırım yapma çabasında. 

Tiyatro Kedi'nin Ölü Ozanlar Derneği ve diğer oyunlarını takip etmenizi, keyifle izlemenizi tavsiye ediyorum.

TİYATRO İYİDİR......