Tohum

Alaca Hitit buğdayı gibi
Dönüp duruyorum
Değirmende
Ayazda
Karda
Tek tek düşüyor kerpiç
Yaman bir söz süslüyor
Taş duvarları
Geliyor sessizlik
Gidiyor zorba
İşte
Yankısı yükseliyor kayalara!

Sormayınca susuyor
Kıvrılarak akıyor umut
Duruyor aşk!

Şimdi
Issız bir yolda ayaktayım
Üzüm topluyor kadınlar
Sisli kızıl bir ovadan
Çıkıyor tohum!

Bilinen bir öykü belki
Bir köprüde donuyordum dün
Bugün terliyorum işte!

Kades'te mutlu Hatti'nin seyisleri
Hitit kayalarına yazılmış gerçek
Azim de
Utku da
Doğruluk ta
Bu yamaçta
Gökyüzüne doğru!

Ömer F. (2004)