Topal bir tekerleme

İkindi şarkıları yol alıp uzak anılardan, kulağıma konuk olduğunda, hararetle dürttü midemi, künefeci Emin Usta. Yasak bir U dönüşü patlatarak öttürdüm gönlümdeki tekerlekleri. Beni görmedikleri için o anlığına, öpebilirdim hayatıma giren bütün trafik polislerini.

Aslında yakınından falan da geçmiyordum. Tamamen ve taammüden bir yalandı. Park yeri bulmak zor zanaat, saklambaç oynayıp da sakladım arabamı. Camdan saraya girdim keyfe keder bir edayla. Ismarlayı verdim künefemi. Öyle bir heyecan kapladı ki sorma, çatal yanı başıma konduğunda. Seyreyledim önce Japon bir turist gibi manzarayı. Üstünde fıstık yeşili bir orman, altında şıradan bir nehir ve kendisi sevgili künefenin , sanki Emin Ustanın hayata armağan ettiği sekiz no’lu harikaydı..

Sevişir gibi daldırdım çatalımı künefe denilen sekiz no’luya. Yanan dilime aldırmadan başladım yalanmaya.

Bir hayal kırıklığı… Bir tatsızlık… Bu ne rezalet künefeci Emin Usta! Nerde bu millet? Nerde bu devlet? Avrupa Birliği yapmaz bu yaptığını bana. Gözlerim tavanda, ellerim çatalda, yüreğimde bir ihanet ağrısı… Karşıma getirin dedim cehenneminimin zebanilerine, künefeci Emin ustayı.

Fabrikatör Hulusi Bey gibi kurulmuştum koltuğa. Karşımda süklüm püklüm, Necdet Tosun gibi duruyordu künefeci Emin usta. Abi dedi, tüm maharetim burada. Ormanlar aynı orman, nehirler aynı nehir, bak… sıcacık da…

Öyleyse sorun nerde? Konuş Emin usta!

Al al olmuş yanaklarıyla, karşımda bomboş duran sandalyeyi gösterdi künefeci Emin usta…

O şarkıya cevabımdır:

Gözlerimin içine başka hayal girmedi, sana ait çizgiler, dikkat ettim silinmedi. Hep yumdum gözlerimi, tıpkı düşündüğün gibi… (1)

mesele esir düşmekte değil

teslim olmamakta mesele> (2)

Bense, diyet yapan herkezden özür diliyorum...

Notlar:

1: Arşivlere göz attım fakat bulamadım. Sanıyorum sevgili Zeki Müren’in şarkısıydı.

2: Nazım Hikmet