Toplu intihar teşebbüsü

4 çocuktan toplu intihar girişimi

 

Habertürk’ün haberine göre: İstanbul'daki bir rehabilitasyon merkezinde kalan 14 ila 16 yaşlarındaki 4 kız çocuğu, ilaç içerek intihar girişimde bulundu. (11 Nisan 2012)

 

İstanbul Kemerburgaz’daki Ağaçlı Çocuk Rehabilitasyon Merkezi’nde, yaşları 14 ile 16 arasında değişen 4 kız çocuğun intihar girişiminde bulundu.

 

4 arkadaş, merkezin revir odasından aldıkları 4 kutu ilacı içti. 14 yaşındaki B.S.’nin durumunun ağırlaşması üzerine yetkilinin müdahalesi ile hastaneye kaldırıldı. Habertürk’ten Güngör Karakuş'un haberine göre, tedavileri tamamlanan kızların psikolog eşliğinde ifadeleri alındı. İfadelere göre:

 

Kızlardan ikisi, yaşadıkları hayattan sıkıldıkları için ölmek istediklerini ve bu nedenle ilaç içtiklerini anlattı. Diğer iki kız ise, bulundukları yurtta hep aynı yüzleri gördükleri için çok sıkıldıklarını, ilaç içerek hastaneye kaldırılmak ve oradan da kaçmak için plan yaptıklarını söyledi.

 

4 kız arkadaş tedavilerinin ardından tekrar Rehabilitasyon Merkezi’ne götürüldü

 

Günümüz koşullarında stresle iç içe olan öğrencilerin, yaşam olanakları gittikçe güç bir hal alıyor.. Problemler arttıkça, öğrencilerin, düşünce ve davranışları da değişmeye başladı.Bu öğrencilerin duygu dünyaları da devamlı değişim halinde.. Toplumu ayakta tutan: sevgi, saygı ve yardımlaşma erimeye başladı. Öğrencilerimizde maalesef tatminsizlik (devamlı alma, harcama vs.),  bencillik, hırs ön plana çıktı ve güven hisleri azaldı. Bütün bunların yanında, en önemli neden: Aile ve çocuk ilişkileri,Öğrenci- okul yöneticisi ilişkileri zayıfladı Öğrenciler büyük bir zorlama ve yüklenme altına girdi. Bu stres altından kalkamayan öğrenciler bazı nedenlerin de etkisiyle intihar girişiminde bulunuyorlar. Bu öğrencilerin yurtlardaki yaşam koşulları, yavruları intihar girişimi eşiğine getiren nedenlerin iyice araştırılıp, aydınlatılması gerekir. Bir öğretmen olarak bu gibi haberlere çok ama çok üzülüyorum. Bütün öğrencilerimize sağlıklı bir yaşam ve başarılar dilerim.

 

İlim ışığından çimento, vatan sevgisinden kum,

 

Vurgunum bu esere, vurgunum dostum,

 

Yavrularım yıldızdı, güneş ben oldum,

 

Benim adım öğretmen, soyadım vatan.

*

 

İşledim oya misali sevgiyi, saygıyı,

 

Ayıkladım nefreti, kini, bitirdim kaygıyı,

 

Serpildi aydınlarım ülkeme atam!

 

Benim adım öğretmen, soyadım vatan.

*

 

Büyüdü eserlerim, ürünler verdi,

 

Meslekler öbek, öbek çiçekler açtı,

 

Gururlandım, yüreğim sevgiyle taştı,

 

Benim adım öğretmen, soyadım Vatan…

*

 

En değerli oldu dostluk, kardeşlik

 

Savaşın kötülüğü, beyinlerde yerleşik,

 

İnancımız oldu çocuklarımıza beşik,

 

Benim adım öğretmen, soyadım Vatan.

 

NAHİDE ÇELEBİ(bu şiirim Benim Adım Öretmen Soyadım Vatan şiirimden bir parça)