Toprak, uğrunda ölen varsa vatandır

Artık iş her türlü tahmin ve düşüncenin ötesine geçti. Efendim, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nde evlerin balkonlarına, pencerelerine Türk Bayrağı asmak kışkırtıcılık olarak adlandırılmaya başlandı. Evet, bu ülkenin vatandaşları ülke bağımsızlığının sembolü olan bayraklarını asarsa etnik milliyetçi ve kışkırtıcı olacaklar, ama ayrılıkçı terör örgütünün sözde bayrağını her mekanda ve zamanda savura savura mitingler düzenleyenler demokrasi yandaşları olarak adlandırılıp öyle muamele görecekler.

Bazı çok bilmişlere göre memleketimiz çok hassas bir dönemden geçiyormuş. Bu hassasiyete saygı duyup bizler, yani bu ülkenin evlatları, sesimizi kısıp uslu uslu oturmalıymışız. Terörü kınamak, terör örgütünün elebaşısı için ileri geri konuşmak ve de uluorta Türk Bayrağı asmak terörü tahrik etmek olur ve de barış sürecine zarar verirmiş.

***

Bu işbirlikçiler bilmezler mi ki işgal yıllarında bile millet ay-yıldızlı bayrağına sahip çıkmıştır. Milletin birlik ve beraberliğini ülkenin bağımsızlığını simgeleyen bayrağımıza tahammül edemeyenler aslında bu ülkenin havasını, suyunu ve de ekmeğini hak etmeyen hainlerdir.

***

Doğrudur, geçmiş otuz yılda kahpe teröre pek çok şehit verdik. Pek çok yiğidimiz vücudunun bir yanını kaybedip gazi oldu. Ama bu millet zaten tarih boyunca o kadar çok şehitler verdi ki…

Her fırsatta gururla ifade ettiğimiz gibi dünyanın en güzel coğrafyasında bulunuyoruz. Bu topraklarda dost, düşman, hemen herkesin gözü var. Böyle bir vatan parçasına sahip olmak için elbette ki bedel ödemek gerekir. Biz o bedeli Malazgirt’ten bu yana ödüyoruz.

Haçlı seferlerine göğüs gerip kendilerinden kat kat güçlü ordulara karşı direnen ve bu uğurda şehitler veren ecdadımızdan, imkansızlıklar içinde Kurtuluş Savaşı destanını yazan atalarımıza kadar, tarih boyunca bu topraklar uğruna şehitler verdik. Vermeye de devam edeceğiz.

***

“Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır”

Son zamanlarda teröre verilen inanılmaz tavizler için hep aynı bahane ortaya konuyor: “Akan şehit kanları dursun. Şehit cenazeleri gelmesin…”

Eğer bu zihniyet ve bu mantık doğruysa atalarımız Çanakkale’de boş yere o kahramanlık destanını yazıp can vermişlerdir. Bıraksalardı İngiliz donanmasını, vatan savunmasında şehit olmazlardı. Ya da Kurtuluş Savaşı başlatarak onca şehit vermeye de gerek yoktu. Teslim olur, bu vatan topraklarını yabancılara bırakırlardı.

Ne demek şehit cenazeleri gelmesin diye uğraşmak?

Bu ülke insanı memleketinden binlerce kilometre uzaklıktaki ülkelere bile o ülke insanlarının özgürlüğü için asker gönderip şehitler vermişken kendi ülkesinin savunması söz konusu olunca şehit vermemek için teröre boyun mu eğecektir?

Söz konusu vatanın ve milletin bekasıysa can da veririz, can da alırız. Bunun herkes tarafından böyle bilinmesi gerekir.

Amerika kendi çıkarları için dünyanın bir ucunda savaşıp asker kaybını sineye çekerken biz vatan savunması için mi kaybı göze almayacağız?

***

Son söz; herkesin, özellikle de teröre açıkça destek verenlerin bilmesi gereken bir şey var; eğer kalıcı bir barış istiyorlarsa, eğer bu topraklar üstünde eskiden olduğu gibi dostça ve kardeşçe yaşamak, bizimle kader birliği yaparak geleceğe birlikte yürümek istiyorlarsa öncelikle otuz yıldır verdikleri inanılmaz zararlar ve kıydıkları masum canlar için özür dileyip pişmanlıklarını ifade etmelidirler. Benim devletim teröriste pabuç bırakmayacak kadar güçlüdür. Yedi düvele karşı durmuş bu millet teröre mi boyun eğecektir?

Bu milleti aciz gibi gösterenlerden bu milletin mahkemeleri hesap sormalıdır.