Törelere başkaldırının filmi : Mutluluk

Toprak damlı evlerin ötesindeki gölün kıyısında, kanlar içinde ölü gibi yatmaktadır Meryem. Tecavüze uğramış ve kirlenmiştir artık O.Aile meclisi karar verir.Töre uygulanacak,infaz ailenin en genç üyesi Cemal tarafından yerine getirilecektir.
Meryem her şeyi sezmektedir ve son kez bakar toprak damlı evine, sonra da uzaklarda küçülüp kaybolan köyüne... Cemalin peşinde, İstanbulun o bilinmeyenine doğru infaz yolculuğuna çıkarlar birlikte.....
......

Meryem Cemal'e " Babama söyle,hakkını helal etsin,ben onu utandıracak hiç bir şey yapmadım " der, yemenisiyle gözlerini bağlayıp,viyadüklerden atlarken ölüme...

İşte o an.. O kısacık bir saniye belki..İnsan sevgisinin galebe çaldığı andır Cemal'de.
Kaçmaya başlarlar.Zaten hiç var olmamış Meryemle ,Cemalin töreden kaçmak için yokoluşlarının yolculuğudur bu...
......
Ve tüm ünvanlarını,giysilerini,evini karısını, geride bırakıp,ilaçlarını da denize atarak kendinden kaçarak,kendini arayan ,yaşı olmayan rüzgarlara yelken açmış Profösör İrfanla kesişir yolları ;türkuazın en derininde bir yerlerde...
Bu kesişme noktası; Profösör İrfan'la komando Cemal'in o güne kadar inandıkları tüm değerlerinin sorgulandığı,hem kendileri hem de birbirleri ile hesaplaştıkları bir noktadır aynı zamanda.
Meryem ise ; tüm kirlenen ,sorgulanan değerlerin ortasında , o güzelim türkuaz denizleri bile kıskandıracak kadar duru ve saf dinsel ikonlar gibi dimdik ayaktadır..

Ama aile meclisi izlerini bulmuş,peşlerine düşmüştür.
Acaba,töreden kaçışı başarabilecekler midir ? Bu mucizeyi gerçekleştirebilecekler midir gerçekten?
...........
Zülfü Livaneli'nin aynı adlı romanı kadar güzel ;Abdullah Oğuz'un filmi. Ve Özgü Namal ,Meryem kadar duru ve kirlenmemiş.. Komando Cemal'se ,Murat Han 'da ete kemiğe bürünmüş.Profösör İrfanda ,Talat Bulut'ta.Roman kadar masalsı film de.Ve onun kadar büyülü. Mekanlar,romandan fırlamış adeta.Ya da ülkemin toprak damlı evleri,türkuaz denizleri ve el değmemiş akvaryum koyları roman olmuş...
Zülfü Livaneli,en az romanı kadar iyi bir de müzik yapmış filme. Hani , " Eee...pes doğrusu ! Ancak bu kadar olur..bir müzik ancak bu kadar yakışır bir filme.." dedirten, yüreklerimizin en derinlerini titreten cinsinden...

Kısacası ; romanından uyarlanan senaryosu,müziği,oyuncuları,mekanları ve TÖREYE BAŞKALDIRInın anlatımı ile ;işte sinema sanatı budur,dedirten ve töre kurbanı kadınlar adına umut veren bir film MUTLULUK...