Tövbenin Kelime Anlamı Dışında İşlevi

Tövbe, bilerek veya bilmeyerek, açıktan veya gizlice işlenmiş günahlardan, hatalardan ve kusurlardan pişmanlık duymak, onları bir daha yapmamaya niyet etmek ve yeniden aynı yanlışlara düşmemek için çaba göstermektir. Tövbe sadece dille olmaz. İnsan tövbe ettiği şeyi bir daha işlememek için gayret sarf etmeli, Allah'a itaat etme konusunda kendini kontrol altında tutmalıdır. Kur'an'da tövbeyle yakın anlama sahip bir kelime daha kullanılır: istiğfar. İstiğfar, bağışlanma dilemek, af istemek anlamlarına gelir.

 

Tövbe eden kişi ruhen rahata ve huzura erer. Tövbe bağışlamaya yetkili tek makamın Allah olduğu bilincine sahip olmaktır. Bu yönüyle tövbe Allah ile kul arasında hiç kimseyi aracı kılmamamın işaretidir ve imanın çok önemli bir belirtisidir. Tövbe etme imkanı olmasaydı insan yaptığı yanlışların ağırlığı altında ezilir, kendine eziyet eder, vicdan azabından kurtulamazdı. Tövbe, hata ve kusur karanlığında önümüzü aydınlatan bir lambadır. Tövbe, iç dünyamızdaki yaralarımıza en şifalı merhemdir. Tövbe her başlayan günü hayatımızın ilk günüymüş gibi hissetmemizi sağlayan bir tedavidir. Tövbe, kendimizle yüzleşmemize imkan tanıyan bir aynadır. Tövbe, günah uçurumdan bizi çekip çıkaran sapasağlam bir iptir. Tövbe, yaratanımız Allah'a karşı samimi bir şekilde yakardığımız en özel anımızdır. Tövbe, hata ve kusur kirlerini yıkayıp ruhumuzu arındıran tertemiz bir sudur. Tövbe, vicdan azabı ateşlerimizi pişmanlı toprağıyla söndüren bir rahmettir.