Trafikte Kaldırım, Kırmızı Külah, Levha, Bariyer, Kazık, Tümsek, Kalın Halat vs. Keşmekeşliği

Büyük kalabalık şehirlerde, turistik ve yazlık mahallerde; trafikte, cadde ve sokaklarda araçla veya araçsız seyretmek, gezip tozmak dolaşmak artık bir eziyet, bir işkence haline gelmiştir. Şimdi “Neden ?”  diye soracaksınız. Bakın bunlardan kısa kısa bahsedelim.

Caddede ve sokakta yaya nerede yürür? Kaldırımda yürür değil mi? Tamam kaldırımda yürür de;  peki kaldırımlar restaurant ve çayhanelerin kaldırıma attıkları masa sandalyelerde oturmuş yemek yiyen çay içen insanlarla veya seyyar satıcıların açtıkları tezgahlarla işgal edilmiş ise ve buralardan geçmeye kalkışdığınızda birde size pis pis, sizi döveceklermiş gibi, buradan niçin geçiyorsun der gibi bakılıyorsa kaldırımı terk edip herhalde araç trafiğine ayrılmış şeritlerde yürümeye başlarsınız. Tabi ki o zamanda (Allah korusun) trafik kazaları kaçınılmaz olur. Bütün bunlar yetmiyormuş gibi bir de kapılarının önüne kırmızı külah ve “İşletmemize Ait Park Yeridir” ibareli levhalar asmak suretiyle hiç utanmadan, sıkılmadan bu defa caddeye ve sokağa tecavüz etmektedirler. Maalesef bunu yapan esnaf kardeşlerimiz “Ekmek kapımızdır, ekmeğimize engel oluyorsunuz” bahanesiyle zaman zaman bu işgali önlemeye çalışan kamu görevlilerine de saldırmaktadırlar. Bu saldırıları medyada hepimiz izlemekteyiz. Esnaf kardeşim orası senin ekmek kapın değil, hele hele babanın malı hiç değil. Orası yayaların rahat ve güvenli geçişleri için ayrılmış yayalara mahsusu mahallerdir. ( Hacı … Efendi amca sen de pastanenin önüne o daracık caddeye, tam da trafik ışıklarının olduğu yere güya çiçekleri ve yeşili seviyormuşsun gibi kocaman yerlerinden oynatılamayan beton çiçek saksıları koymuşsun. Günahtır. Hile ve desiseyle trafikte vatandaşın hak ve hukukunu ihlal etmişsin. )

Otomobilinize binmiş şehir içinde geziyorsunuz veya işinize gidiyorsunuz veya her ne içinse trafikte seyrediyorsunuz. Her onbeş yirmi metrede bir yola sürat kesmek için kocaman kocaman demir topuzlar koymuşlar pat küt, pat küt… Onları geçiyorsunuz sonra yine her onbeş yirmi metrede bir kocaman kocaman tümsekler ucube değil de ben bunlara höttübüsler diyeceğim otomobilin içinde hop oturup hop kalkıyorsunuz, hatta arada sırada zıpladıkça kafanız tak tak tavana vuruyor. Zaten bu engelleri fark etmediyseniz ve biraz da süratliyseniz maddi veya can hasarlı trafik kazası yapmanız işten bile değil. Zaten bunların birçoğu yolla aynı renkte.Görmek, hele hele akşamları karanlıkta görmek hiç mümkün değil. Bunların yükseklikleri ile eni boyu artık tamamen onları o yola koyuverenlerin insafına kalmış.

Bir gün otomobilimle normal tek yönlü bir sokağa girdim gidiyorum. Sokak daire biçiminde bir meydana çıktı. Meydanda geldiğim sokak hariç, iki sokak başlangıcı daha var. İkisinin de başlangıcında “Girişi Olmayan Yol” işareti var. Geldiğim sokak zaten tek yönlüydü. Oraya da dönüp geri gidemiyorum. Peki ne yapacağım meydanda öyle ömürboyu duracak mıyım? Biliyorum şimdi diyeceksiniz sen yolları bilmiyorsun. Hayır efendim ben bu yolları biliyorum ve İstanbul’un bu küçük sözde tatil ilçesinde onyedi yıldan beri ikamet ediyorum. Ha belki bir ukala, densiz tarafından trafik işaret levhasının yönü değiştirilmiş olabilir. Ona bir şey diyemem.

Acaba bu engel, bariyer, işaret ve kazıkların bir standardı kural ve kaideleri ve bunların bir denetleyeni, bir mevzuatı yok mudur?

Şimdi bir de tatil köyleri ve yazlıklarda cadde ve sokaklara rastgele kalın halat atma sorumsuzluğu ve alışkanlığı çıkmış. Allah Allah ne iştir! Her kafasına esen kapısının önüne cadde ve sokağa kalın gemici halatları atıyor. Güya araçlar toz yapmasın, sürati azaltsın amaçlıymış.

Yeter be yeter Allahtan korkun, kuldan utanın. Kaldırımdan geçemeyeceğiz, cadde ve sokaklardan geçemeyeceğiz, park da edemeyeceğiz. Havadan mı uçup konup geçeceğiz!

18.07.2013, İSTANBUL

Abdülkadir KIDEYŞ