Trampet ve boru sesleriyle uyanmak

Cumhuriyet Bayramı sabahı uzaklardan gelen trampet ve boru sesleriyle uyandım. Küçük kasabalarda bayramları çocuklar ve büyükler içiçe yaşarlar. Tüm sokaklar ve caddelerde bayram vardır. Bu sabah da öyleydi. Önce Kız Meslek Lisesi öğrencileri göründü, düzgün sıralarla sokaklardan yürüyüp meydandan geçip stada doğru yöneldiler. Her şey çok güzel de kızlarımızı asker gibi yürütmekten vazgeçmemiz gerektiğini bir öğrenebilsek. Askere asker gibi yürümek yakışıyor ancak çocuklara hele kızlara ayaklarını rap rap yere vurarak yürümek hiç yakışmıyor. Onlar uygun adımlarla ama çocuk gibi yürüsünler.

Aynı sokaklardan ilköğretim öğrencileri trampet ve boru takımlarının eşliğinde yürüdüler. Sokaklarda birkaç dakika beklemeyi sabredemeyen arabaların arasında sıralarını bozup, sonra yeniden sıra olarak geçtiler. Önde yaşlarının ciddiyetiyle yürüyen büyük çocuklar, arka sıralarda ellerinde ay yıldızlı ve Atatürk fotoğraflı bayraklarla yürüyen küçük çocuklar, en arkada balonlarıyla ana sınıfı öğrencileri. Herbiri kendi yaşlarının bayramını kutluyorlardı.

Bu sokaklarda bayramlarda ben de yürümüştüm ilkokul yıllarımdan liseyi bitirene kadar. Bu sabah o yıllardaki her yaşımdaki çocuklar sokaktaydı. On yıllık bir resmi geçidim vardı. Teşekkürler çocuklar.

İnebolu 29 Ekim 2006