TSK, Ergenekon, yeniden dirilişi

Sohbetime başlamadan önce, hali hazırda bulunmakta olan siyasi iktidarı, asırların davası olan Ergenekon tutukluları ve toplu iğne ile bir ucundan ilişiklendirilmiş her bir fert ve de ailelerine farkında olsalar da olmasalar da yapmakta oldukları tarihi görevlerinden dolayı, en kalbi şükranlarımı sunuyorum. Unutmadan, bu tarihi, vatani ve de milli görevlendirmelerin senaristliğini üslenmiş olan uluslar arası güçleri de tebrik etmeden geçemeyeceğim. Üzüldüğüm detay şu oldu ki, ne yazık ki, kendi davamızın güncelleştirilmiş sunumunun yazarı olamayışımızdır. Ancak, çok şükür oyuncuların tamamına yakını yerli kimliklerden oluşmaktadırlar.

Bir rivayete göre üç, başka bir rivayete göre beş, benim şahsi kanaatime göre de sekizbin yıllık bir derinliğe sahip olan Türk Silahlı Kuvvetleri, ilahi bir takdir demekten öteye gidemiyorum, tekrar ilk kurulduğu gün şartları ile yeniden diriliyor. Altı kişiden oluşan, en küçük askeri düzen birliği avcı kolunu kuran, dedem Zül’karneyn (Oğuzkaan, Metehan)’in hayata geçirdiği bu yapının iskeleti en uç koluna kadar sapasağlam, dimdik ilk günkü gibi orijinal halini korumaktadır ve de öyle kalacaktır. Tabii ki, tüm bu gerçekliğin yanında dikkatle üzerinde durulması gereken ‘ufak’ bir detay vardır ki o da şudur;

Çok uzak bir tarihe değil yakın bir zamana götüreyim sizleri, Kayı Boyu Aşireti’nin Beylik, Devlet ve de İmparatorluk olmasındaki temele harç koyan, bir deli yiğit Osman Bey’i henüz toy iken pişiren, kemâle erdiren ulu, bilge, ermiş bir şahsiyet Şeyh Edibali. Çağ açıp çağ kapatan, peygamber müjdesi ile şereflenen Fatih Sultan Mehmed Han’ı yetiştiren Akşemseddin’in hocası, Hacı Bayram’ı Veli. Konya’da Mevlâna, Kars’ta Hasan’el Harakani, Kırşehir’de Hacıbektaşı Veli. Ve daha niceleri.

Balçıktan cesede üfleyen bir güç vardır. Hu der, Hay der, Hakk der. Ve Hakk vaki olur, hem aleni hem aşikâr. İsrafil üfler bukaya, üfleten bir irade vardır O’na. Can alır Azrail, emir keser demiri. Tabiat yeşerir, Mikail’dir el değen. Muhammed’dir Yaratan’dan ‘Oku’ emrini alan, Cibril’dir haber getiren.

Özetle diyeceğim şudur ki, ‘ateş ile pişer ekmek ve aş, çilelerle erer kemâle,  ham olan baş’.

Haydi, kalın hoş sohbet, muhabbet ile.

Şair Yazar Kemal ALKAN