Tuhaf haberleşme

 Kedilerin haberleşmesi.

Kapımın önünde, geçerken uğrayan, alışkanlıkla bakınan, ne yapıyorum diye merak eden, beni seçti diye kabullenmemi bekleyen 7-8 kedi olur hep. Onlar ne derse desin, kabullenirim ben. Canlı oyuncaklarım benim onlar. Sokak kedilerinin, kaygılı, kuşkulu bakışlarını severim. Öyle bakmanın nerelerden doğduğunu, neler taşıdığını, bildiğimden, anlaştığımızı düşünürüm. Kedilerin tam anlaşma diye bir şey yok diyen gerçekçiliğini de bildiğimden, gelene laf atarım, onlar da kalır. Kalmazsa da uğrar. Unutmaz merak ettiğimi. Sonra birileri büyür, daha özgür olmayı seçer. Azalırlar. Bu aşamada, bir bakarım, anne ve 3-4 yavru, kapının önünde yatmakta, gözlerini dikerek gözlerime onay beklediklerini anlatırlar bir güzel. Bolca mama ve sevgi sözcüklerini görür görmez, çoktandır oralarda gibi oynamaya dalarlar. Kendi aralarında haberleştiklerine inandım artık, bu kadın bizi seviyor diye, gidenler, birilerini gönderiyor bahçeme.