Tükenene kadar

Ruhuma öyle derin yaralar açmışım
Öyle derinlere daldırmışım ki hançeri
Kim dokunsa kanıyor
Ben dokunamıyorum bile!
Arkadan hançerlemişim üstelik
Yüzüme bakarak hem de
Yüzüme gözüme bulaştırmışım
Kendi ellerimle!
Kendimi,
Küstürmüşüm hayata
Hayat da boş durmamış
Yalın kılıç gelip alt etmiş beni
Ne zaman nefes almaya kalksam
Yuvarlanmışım paldır küldür
Yenilenmek varken
Yenilmeyi seçmişim
Benden öndekileri geçmek varken
Ben, kendimden geçmişim
Soytarı aynalar bile güldürememişken
Soyut cümlelerle tutunmaya çalışıyorum
Kendi ellerim ısıtmıyor
Bir başka üşüyorum karanlığın koynunda
Şimdi bir umut işte
Yenilmeden, yenilenmeye giden
Umut hep var
Tükenene kadar!

Şaşkın Kelimeler