Tüm annelere ithaf olunur.

ANALARDAN BİRİ

Bir kadın tanırdım uzun yıllar önce.

Hayal -meyal seçiyorum şimdi onu sisler içinde.

Gözlüyorum bir süre, o suskun  maziyi  sessizce.

Deniz gözlü kadın  eskisi gibi yine elem içinde.

Dertliydi ana, ağlıyordu herkesten gizlice.

İlk tomurcuğu zamansız koparılmıştı dalından.

Bir de "gurbet" canavarı pusudaydı sinsice

Almıştı iki yavruyu işte ana ocağından.

Ana, zaman her derdin ilacıdır diyordu.

Nafile, içine düşen kor bir türlü sönmüyordu.

Günler geçtikçe ateş daha da büyüyordu.

Ansızın  Sultan Ana  öz diyarlara göç ediyordu.

Şadiye SUCU