- Kategori
- Deneme
Tüm dünyaya uzaklaşıyorum yine
Sevdiğim kabuğumla başbaşayız
Yanımda varsa yoksa bir iki dost sadece.
Hayal kırıklıklarım boyumu aştığı şu yerde
İçimde buz gibi garip bir soğukluk var
Kimseye anlatamayacağım, anlatsam da anlayamayacakları
Hatta sorsalar benim bile tam olarak açıklayamayacağım ...
Hayal kırıklığı diyorum işte ...
İçinde barındırdığı bir sürü küçük birikmişlerle,
Beni büyüten şeylerin, aynı zamanda yok edişini izliyorum.
Hiçbirşeyin dört dörtlük olmadığı bu hayatta
basit şeylerle yetinmenin kıymete değer bir şey olmadığını anlıyorum
sen yetindikçe insanların daha fazlası için çaba harcamadığını
mütevazi olmanın aslında başkalarına kolaylık sağladığını
sana bir faydası olmadığını görüyorum .
bu aralar sadece uyuyup uyanıyorum
hiç hayalim yok mesela, duvara çarpıp kalmışlar orda ...
beynim bomboş kendini kapattı galiba
kabullendim diyor bana, garip aynı zamanda ...
acı çekeceğini kabullenmek, uzun süreceğini kabullenmek
yeterince sevilmediğini kabullenmek,
hayatının anlamı kelimesinin çok da büyük olmadığını
senin bildiğinle aynı ağırlığı taşımadığını kabullenmek...
sadece bir kere kabullenmek yetiyormuş
rüyalarla gerçeklerin aynı olmadığını fark etmeye
Hayal kırıklığı diyelim, geçelim işte ...