Tüm kınalı kuzulara...

Kınalı kuzum…

Ben seni, kahpe düşmanın hain pusularında şehit vermek için doğurmadım.

Ben seni, henüz gençliğinin baharında al bayraklara sarılı tabutlarda görmek için büyütmedim.

Ben seni, ananı kuzusuz, yârini ersiz, yavrunu öksüz bırakman için göndermedim.

Seni ben, ana kucağımdan ellerine kınalar yakarak, davullarla zurnalarla göğsümü gere gere, asker ocağına gönderdim. Aynı bu şekilde karşılayacağım günleri umut ederek.

Ölüm şeklin çok yüce biliyorum,

Ama gel bunu anlat benim yüreğime…

Kalk yatma öyle yakıştıramıyorum sana ölümü. Daha yaşaman gereken çok günlerin var.

Bak nişanlın seni bekler…

Bak eli kınalı eşin, karnında yavrunuzla yolunu gözler…

Bak eli ayağı buz kesmiş yavrun seni ister…

Ben nasıl kıyamıyorsam sana, sen de yavruna dayanamazsın bilirim…

Kalk yattığın yerden kınalı kuzum kalk!!!!!