Tuna Kiremitçi "Dualar Kalıcıdır"

Tuna Kiremitçi’nin son kitabı "Dualar kalıcıdır" 'ın satışa çıktığını geçenlerde bir kitapçıda gördüm. Kitabı elime aldığımda karşılaştığım, ön kapağında yazan "Birini mahkum etmeden, dualarını dinlemek lazım" cümlesi daha okuduğum anda adeta beynime kazındı. Bu anlamı çok derin olan cümleden inanılmaz etkilendim. Hayatım boyunca da bu cümle beynimde bir yerlerde kalacağından eminim. Kitabı bitirdiğimde ise bu cümle benim için çok daha değerliydi ve anlamlıydı artık.

Kitap, yolları bir Orta Avrupa şehrinde entresan bir nedenle! kesişen, ölümü bekleyen yaşlı Rosella ile genç Pelin’in sohbetlerini anlatıyordu. Rosella ile Pelin’in 177 sayfaya sıkıştırılmış o doyumsuz sohbetlerini bir solukta okudum. O sohbetlere dahil olabilmeyi inanın ben çok istedim. Okuduğum her sayfada, Rosella’ya daha da çok hayran olup, genç Pelin’in yerinde olmayı arzu ettim. Konu hakkında size çok fazla bir şey söylemek, ipucu vermek istemiyorum. Sadece şunu söylemeliyim ki kitap 177 sayfa değil de 1777 sayfa olsa onu da yine bir solukta okurdum. Bu arada Tuna Kiremitçi’nin daha bu genç yaşında böyle bir kitabı yazmış olmasına gerçekten gıpta ettim.

Kısacası bu kitabı okumanızı size siddetle tavsiye ediyorum. Sizin kitap hakkında biraz fikir sahibi olabilmeniz için, kitapta çok beğendiğim bir kaç paragraf ile sizi aşağıda başbaşa bırakıyorum.

- Belki bir gün benim yaşıma geldiğinizde, şu anda unuttuğunuzu zannettiğiniz nice hatıra hafızanızın derinliklerinden fırlayıp ölü balıklar misali su yüzüne çıkacaklar. Sadece tasvirler de değil, sesler, kokular hücum edecek zihninize. Niye biliyor musunuz?
- Hayır, niye?
- Çünkü gelecek diye bir şey kalmamış olacak önünüzde. Mazide çoktan geçip gittiğine göre, kendinizi yeniden yaratmanızı bekleyen soluk gölgelerle dolu bir şimdiki zamanın içinde kalacaksınız.
- Yapmayın Bayan Rosella, siz gayet….
- Bunun en kötü tarafını söyleyeyim mi?
- Peki söyleyin.
- Artık başkalarının dünyasında yaşadığınızı dehşet içinde fark edeceksiniz. Gençliğinizdeki hiçbir erkek, hiçbir kadın, hiçbir kedi, hiçbir köpek yada çocuk artık yaşamıyor olacak… Ve sizi temin ederim küçük hanım, yabancı bir devirde yaşamak yabancı bir şehirde yaşamaktan çok daha vahim. Uzak bir diyarda mülteci bile olsanız bir gün toprağınıza döneceğinize dair bir ümit olur içinizde. Halbuki sizin şu zaman makinası icat edilmediği müddetçe yabancı bir devirden kurtulmanın çaresi yok. Öyle bir sıla hasreti ki telafisi imkansız…

- Yine de son olarak şunu söyleyeyim, bir gün benim gibi ihtiyar olduğunuzda, başkalarının dünyasında yaşadığınızı hissedecek ve bir vakitler size ait olmuş olan dünyayı hatıralarınızla kurmak isteyeceksiniz. Elinizde iki, yo hayır, üç şey olacak… Kırık dökük bir hafıza, hayal gücünüz ve bu ikisini terkip edeceğiniz lanet bir şimdiki zaman.

***

- Galiba hayatın esrarı onu nasıl yaşadığımızdan çok nasıl anlattığımızda saklı Pelinciğim. Hayatlar vardır, içinde yaprak kıpırdamamasına rağmen anlatanın maharetiyle hikaye haline gelirler.

***

- Tanrılar farklı bile olsa dualar aynı Matmazel. Buda’ya edilen duayla Allah’a edilen arasında zannettiğimiz kadar büyük farklar yok ki… Hasretler, ümitler, korkular… Benziyorlar aslında… Hatta Kudüslü bir şair "Tanrılar gelip geçer, dualarsa kalıcıdır" demiş.

***

- Biliyor musunuz Matmazel, hiçbir yaşanan beyhude değil şu hayatta… Başımıza gelen her şey bize bir şeyler öğretmek için. Hatta diyebilirim ki hayat dediğimiz şey bizimle mütemadiyen sohbet halinde. Karşımıza bir şey çıkardığında onun içindeki mesajı almamızı bekliyor.

- Demin dediniz ya, hayat her olayda bir şeyler söylemek ister diye. Sizce bu olayın mesajı ne?
- Bilemem Matmazel… Hayatın söylediğini ancak muhatap aldığı kişi anlayabilir esasında.

***

- Konuşmak iyidir Matmazel… Kelimeler içimizdeki sükutu dağıtır. Kelimeye tahavvül edildiğinde en büyük ıstırap bile kuvvetini kaybeder. Rabi Hama’nın dediğine göre Tanrı’nın hediyesi olan konuşma melekesi, dünyanın yaradılışı kadar mühim bir şeymiş.

Tuna Kiremitçi / "Dualar Kalıcıdır"/ Türk Edebiyatı-Roman / Doğan Kitap

01 Temmuz 2007