- Kategori
- Güncel
Tünelin ucu göründü
Bilinen birileri, bilindik çöplerini her gün ortalık yere boca ediyorlar.
Kendi doğrularını, kendi en’lerini ortaya koymak için;
Arka bahçelere pisliklerini yapıveriyorlar.
Ortalık yerleri kesif bir koku, çirkinlikler kaplıyor…
Çünkü onların arka bahçeleri bazılarının yaşam alanları…
Unuttukları ise; herkesten kendileri sorumlu…
Kibirle gelen ‘’kazalar’’,
Kutsalları için yapılan ayrımcılıklar,
Güce dayalı adalet vs vs vs vs…
İçimden bağırmak geliyor, hatta çok da bağırıyorum…
Ancak bende bağırmışım da sesimi duyurmuşum gibi duygu oluşmuyor nedense…
Nefesim yetmiyor sanki...
Tıs bile çıkmıyor benden diyorum hatta...
İçimden ağlamak geliyor sonra;
Ama bu duyguma da gülüyorum...
İçimden herkese bir şeyler yazmak geliyor;
Tek tek herkesle konuşmak, yazışmak istiyorum,
Tanıdık, tanımadık herkesle…
Elim varmıyor...
Herkesin ne diyeceğini biliyorum...
Benim de anlatacaklarım belli...
Yürümek iğrenç bir şey tüneldekilerle birlikte...
Öyle bir tünel ki bu;
İleri gitmekten başka seçeneğin yok...
Akan sele karşı geri gidilmiyor,
Tünelin dışına çıkış da yok başka…
Beklemek içinse tutunacak, kendini bağlayacak kökler zayıf.
Işık görünüyor artık, belli az kaldı
Ancak tünelin sonunda varılacak yerde;
Bizleri temizleyebilecek kadar ne su olacak,
Ne hamam ne de sabun…