Türban, cehalet, Atatürk düşmanlığı...

Yan komşum bakkal...

Adanalı bir ağa çocuğu..

140 kiloluk ama sürekli kadın peşinde..

Oldukça dindar..

Yanında çalışan çıtıpıtı, uzun saçlı ve de güzel nişanlı bir kız var...

Sohbetimiz yok..

Ekmek almaya girdiğimde tekbir nidaları arasında ilahiler dinliyordu ki...

Eşyanın tabiatına aykırı davranmak için çabalar gibiydi...

Zira yapısıyla ve yaşamıyla dinlediği müzik (!) uyumlu değildi...

"Neden bunu dinliyorsun ?"

"Hoşuma gidiyor, seviyorum"

"Gençsin, seni yaşama bağlayacak daha farklı müzikler dinleyebilirsin"

"Ben, Hz.Muhammed sallallahüaleyhivesselam efendimizin adını anan müziklerden hoşlanıyorum"

"Yazık.. Besbelli yaşarken ölmek bu demek"..

"Hayır, asıl yaşamak bu... Atatürk'e taptığınızın yarısı kadar Peygamber efendimize tapsaydınız, bu ülke ne güzel olurdu"...

"Kızım, birincisi, cahilsin...

İkincisi, boyunu aşan laflar etme..

Üçüncüsü, Atatürk'ü ağzına alırken, önce ağzını çalkala...

Dördüncüsü, terbiyesizliğin ve de saygısızlığın da bir limiti olduğunu unutma...

Beşincisi, hiç ilgisi yokken Atatürk'e dil uzattığına göre, yakında kokusu çıkar ve seni umarım foseptikte bulmayız."

Ve bu konuşmalardan bir gün sonra, son derece uygar giyimli olan genç kız, dükkanıma, bir başka kızla birlikte girdi ve din değiştirerek (!) Katolik Kilisesi Rahibesi olmaya karar vermişti...

"Ben sana demedim mi kokusu çıkar diye... Bak çıktı bile.. Ancak çok kötü kokuyorsun, foseptik gibi"..... der demez hışımla dükkanı terketti...

Sonrası mı ?

Boşverin...

Önemsiz....!!!