Türban mı vicdan mı?

Dün, türbanlı ilköğretim öğrencisinin türbanıyla derse girmek istemesi olayını haberlerde izlerken, 11 yaşındaki kızım, sınıfta bazı arkadaşlarının da türban takmak istediğini söyledi. Arkadaşlarından birisinin " başımızı kapatmazsak ahirette saç tellerimiz yılan olup boğazımıza akacak" dediğini anlattı. Bunun çok saçma olduğunu söyledi, ben daha söylemeden ve ardından ekledi "Anne kadınlar niye türban takıyor?" Düşündüm şöyle bir... Çok derin açıklamaları kaldıracak yaşta değil henüz. Kızıma her konuda çok rahat cevaplar veren ben, din söz konusu olunca tıkanıyorum. Çünkü tüm toplum tarafından, buna okuldaki din dersleri de dahil, yoğun bir biçimde dini bilgilendirme ya da yanlış bilgilendirme ile kuşatılmış olan çocuğumu asıl bilgilendirecek kişi benim ve ona toplumla pek de örtüşmeyen fikirlerimi anlatıp anlatmamakta emin değilim. Nedenine gelince onu bu konuda şartlandırmak istemiyorum ve kendinin kafa yorup mantığıyla olayı çözmesini istiyorum. Ona asıl vermek istediğim şey, ahlak gibi evrensel değerler, bilimsel olmayan ve kanıtlanmamış hiç bir şeyin gerçekliği kesin değildir. Din bir bilim olmadığına göre belki de çocuğuma vereceğim şey yanlış bilgidir, hele herkesin kendine göre yorumladığı, istediği yöne çekebildiği din öğretileri ne kadar güvenlidir. Gelelim kızımın türban meselesine;

"Kızım aslında, türban islamiyetin farzı değildir, sadece ülkemize yıllar önce sokulmuş bir arap geleneğidir" mi desem,

"Boşver kızım isteyen istediğini taksın başına ama okulların bir resmi kıyafeti olmalı" mı desem,

"Türban bir özgürlük değil aslında, tam tersine kadının cinsiyetinden dolayı hapsedilmesi" mi desem,

"İnsanların büyük bir yanılgısı ve ülkenin gereksiz bir karmaşaya sürüklenmesi" mi desem,

Yoksa, "Kızım, Tanrının bizden böyle bişey istemiyeceğini düşünüyorum, çünkü o eminim ki, bizden daha önemli şeyler ister. Örneğin, insanlara, hayvanlara, doğaya iyi davranmamızı ister, yoksul insanlara yardım etmemizi ister, kimseye haksızlık etmememizi, dünya için insanlık için faydalı bişeyler yapmamızı ister, dürüst ve ahlaklı insanlar olmamızı ister ve bunları isterken eminim ki cinsiyet ayrımı yapmadan hepimizden aynı şeyleri ister. Dünyadaki tüm sorunlar insanların vicdan eksikliğinden kaynaklanır, türban takınca vicdanlı insan olacaksın diye bir kural yok, takmayınca da cezalandırılmayacağından emin ol, çünkü sen vicdanlı bir insan olacaksın ve Tanrı önce bunu önemser..." şeklinde mi cevaplasam kızımı..

En son düşündüklerimin en iyi cevap olacağına karar verip, kızıma bu şekilde açıkladım olayı. Ama son cümlemi söylerken kızım koşa koşa yanımdan gitti ve kardeşinin elindeki kartları alıp, "Hadi oynayalım.." dedi. Eee oyun hayatta herşeyden daha önemli onun için, kızımın o saf yüreğinde en azından bir kelime nakşedebilmişsem ne mutlu bana ve umarım o kelime "vicdan" olmuştur...