Türban sorununu çözüyoruz

Ülkemizde üniversitede okuyan öğrenci sayısı yaklaşık olarak 1 milyon 700 bindir. Üniversitelerin kontenjanları 90 bin artırılmıştır.

Bu yıl üniversitelere kayıt yaptırmış olan 600 bin öğrencimizden 90 bin kadarına devlet yurdu olanağı sağlanabilecektir. Bu da demektir ki 500 bin dolayında öğrencimiz tarikat ve cemaat yurtlarının kucağına itilmiştir. Kredi ve Yurtlar Kurumu’nun verilerine göre, devlet yurtlarının kapasitesi 217 bindir.

Gerekli altyapı hazırlanmadan hemen hemen her ile gecekondu kurar gibi üniversite açılmaktadır. (Bazı eğitimciler haklı olarak bu üniversiteleri “uzatmalı lise” diye tabir etmektedirler) Çoğunlukla yaşadıkları illerin dışından gelen öğrencilerin barınabilecekleri yurtlar açılmamaktadır. Üstelik de bu öğrencilerimize barınma gereksinimlerini karşılayabilecekleri bir maddi destek de verilmemektedir.

MEB’nın verilerine göre toplam kapasitesi 321728 olan 3711 ( orta öğretim öğrencileri için olanlarla birlikte) özel öğrenci yurtlarında 176676 öğrenci barınabilmektedir. Bu yurtların %55’i dernekler, %4’ü vakıflar, ötekileri de kişilerce işletilmektedir.

Türkiye 30 OECD ülkesi içinde eğitime en az pay ayıran ülke durumundadır. Eğitim harcamalarının büyük bölümü çeşitli adlar altında velilerden toplanan paralarla karşılanmaktadır. Okulların bir çoğunda hizmetli istihdam edilmemektedir. Okullar ticarethane, okul müdürleri tüccar, öğretmenler tahsildar, veliler müşteri durumuna düşürülmüştür.

Yaklaşık 16 milyon öğrenci, 700 bin öğretmeni bulunan eğitim ordumuzun okul, derslik, öğretmen açığı günden güne büyümektedir. Halen okulsuz köyler, öğretmensiz okullar mevcuttur. Sınıf mevcutlarının 30 kişi olarak düzenlenebilmesi için 150 bin öğretmene ihtiyaç duyulan ülkemizde yüz binlerce öğretmenimiz atanabilmeyi beklemektedir.

Ücretsiz dağıtılan şaibeli olarak bastırıldığı iddiaları olan ders kitapları yerini yardımcı ders kitapları ve test kitapları almaktadır.

Eğitim kurumlarında, gerici ve liyakatsız kadrolaşma, bilimsellikten uzak müfredatlar, bölgeler arası dengesizliklerle tarikat ve cemaatlerin insafına terk edilen eğitim, dershanelere havale edilmiş olarak gözükmektedir.

Yukarıda sıralamaya çalıştığım sorunlar görmezden gelinerek, iktidarı ve muhalefeti ile, üniversitelerimizde kılık kıyafetle ilgili yasal düzenlemeler, Anayasa Mahkemesi ve AİHM kararları yokmuş gibi, üniversitelerimizin her önyargıdan uzak bilimsel bir tutumla araştıran, inceleyen, soran, sorgulayan ve bilim üreten kurumlar olması gerektiğini, ülkelerin ancak bilimle, teknoloji ile kalkınıp gelişebileceğini, zenginleşebileceğini unutmuş görünerek türban denilen yapay bir soruna odaklanmış olmamız ne kadar acı!