Türban tahammülsüzlüğü

Türban yeniden gündemde.

Belki gündemden hiç de düşürülmedi.

Bugünlerde yine hararetli tartışmalara sahne oluyor.

Ben kısır tartışmalar girmek istemiyorum.

Bu ülkede özgürlük varsa ve bu özgürlük türbanı kapsamıyorsa orda sorun var demektir.

Sorun sadece siyasal değil, kafalarda da var demektir.

Türbana yasak koymak, onu onaylamamak özgürlüğe başkaldırıdır.

İnsan hak ve onuruyla oynamaktır.

Mustafa Kemal Atatürk “Hürriyet olmayan bir yerde ölüm ve izmihlal vardır” diyor.

Özgürlükten yana olduklarını söyleyenler özgürlüğe meydan okuyorlar.

Kimse kimseyi zorlamıyor.

İsteyen takıyor, isteyen takmıyor.

Bunu sorun haline getirenler kendileriyle sorunu olanlardır.

Kafalarında hala baskı dayatma zorlama yatmaktadır.

Hala aba altından sopa gösterme zihniyetinden kurtulabilmiş değillerdir.

Gerçek yobazlık budur.

Çağdaşlığın önündeki en büyük engel bu kafalardır.

Yobazlığın tarihçesine bakınız hep aynı zihniyeti görürsünüz.

Binlerce insanın eğitim hakkını elinden aldılar.

Mağdur ettiler.

Üniversiteleri tekelleşmeye kurban ettiler.

Türban takanları bu ülkenin üvey evladı olarak gördüler.

Türbana karşı gelenleri samimi bulmuyorum.

Üstelik kavgacı, istikrarı bozan, gerilim çıkaranlar olarak haksızlık yaptıklarını düşünüyorum.

Bunlar nataşaları hoş gördükleri kadar kendi kızlarına hoşgörüden mahrumdurlar.

Bu konuda aydın geçinenlerin tavrına baktıkça şaşıyorum.

Üstelik onlara baktıkça da içim kararıyor.

Türbanın Sivil Anayasaya girme tartışmaları bile yersizdi.

Tartışılması yersizdi aslında.

Bir kaşık suda fırtına koparan kendilerini aydın zanneden modern yobazlar yüzünden çağdaş dünyanın gerilerinde kaldık.

Türbanın tartışması mı olurmuş.

O zaten serbest olmalıydı.

Çağdaş bir ülkenin gündemine bile gelmemeliydi.

Yazık çok yazık.