Türban ve gelişmeler...

Geçen hafta, Anayasa Mahkemesi’nin türban yasasını iptalinden hemen sonra, ülke çapında, bazı yerlerde kararı protesto mitingleri düzenlendi.

Hatırlanacağı üzere, mitinglerin birinde, muhabir katılımcıların görüşlerini almaya çalışırken, türbanlı genç kızlara şu soruyu yöneltmişti. ‘İptal kararına ne diyorsunuz?’

Kızlardan biri, ‘Örtünme, dolayısıyla türban Allah’ın emri, bu karar ise Anayasa Mahkemesi’ne aittir. Biz yine Allah’ın emrine uyacağız. Yani, türbanı takmaya devam edeceğiz.’ demişti.

Böylece gelinen noktayı, bu ifadeler özetliyordu. Yani vatandaş, türbanına nasıl sahip çıkacağını, açıkça dile getirmişti.

Aslında genç kızlar da kendilerine göre haklıydılar. Çünkü bir yandan Anayasa Mahkemesi’nin kararı, diğer yandan Allah’ın emri; içinden çıkılması zor bir durum ortadaydı.

Ancak, yıllardır insanımızın kafasına, inancı gereği yaşama ve itaat etme fikri zerk edilmişti. Yani dinen doğru olana, ne pahasına olursa, olsun sahiplenme düşüncesi.

İnsan bunca gelişmelere tanık olunca, mecburen olanlardan şu sonuca ulaşıyor. Ülkeyi şer-i hükümlerle yönetmek isteyenlerin, yolun neresinde oldukları gerçeği.

Bu arada, siyasilerin ilgi alanında ise, iptal kararının ‘oy çokluğu’ ile mi, yoksa ‘oy birliği’ ile mi alındığı hususu vardı.

Yani, toplantı öncesi Anayasa Mahkemesi üyelerinin kısmen de olsa, türban yasasına sıcak bakacakları beklentisinin gereği yerine getiriliyordu.

Sonradan yapılan ek açıklamada, kararın oyçokluğu ile ortaya çıktığı anlaşıldı. Ama umulan da olmamıştı. Çünkü kararın iptal isteğine 9 üye evet demişti.

Malum kararın çıktığı günden bu yana, ülke gündemi alt-üst oldu. Her kafadan ayrı, ayrı sesler yükselmeye başladı.

Demokrasinin değerini ortaya koyan görüş ve düşünceler, iktidar yanlılarınca sıklıkla ve açıklıkla dile getirilmekte...

Kendilerine olunca, demokrasinin toplumun ‘olmazsa, olmaz’ kuralı olduğu gerçeği hatırlatılmaya çalışılıyor, bu arada.

Ama unutulmamalı ki, demokrasi sadece bizlere gerektiği anlarda değil, her koşulda ve tavizsiz tercih edilmeli. Yani demokratik yaşamdan asla ödün verilmemeli.

Belki de hepimizin yanlışı bu noktada, fakat bizler bir türlü bunun farkına varamıyoruz.