Türk devleti çok tedirgin

Türk devleti devletimiz bugünlerde çok tedirgin

Aslında devletler tedirgin olmazlar olamazlar olmamalıdırlar

Devlet güçtür hem de organize güçtür

Devletin elinde her işin üstesinden gelebilecek olanaklar mevcuttur

Hal böyleyken bakıyorum devletimize aşırı bir tedirginlik içinde devletimiz

Bu tedirginlik yakışmıyor ona işte

O tedirgin olursa biz garibanlar ne yapacağız ki

Her şeyden şüpheleneceğiz her şeyden korkacağız

Ve başlayacağız kendimizi korumaya çalışmaya

Bilinir ki korkak insanlar çok çabuk belaya bulaşırlar

Kendilerini koruma içgüdüsü onları saldırgan yapar

Her an birileriyle dalaşmaya kalkarlar

Bu da toplumsal birliği yok eder yerini düşmanlığı getirir

İstenen bu değil tabii

İstenen devletin usulü kaidesine göre işleri sakin şekilde yürütmektir

Ancak bu şekil bu ülkede insanların birbirlerine zarar vermesi önlenir

Ve birlikte yaşama ülküsü gelişir

Toplum olmanın esas amacı da budur zaten

Devlete düşen “sevgi titreşimleri” türetmektir

Bilinir ki en kötü koşulların telafisi “sevgi titreşimleriyle” yapılır

Daha önce yayınlanmış bir yazımı yeniden alıyorum buraya

...

SEVMESİNİ BİLEN İNSAN

Bugünlerin gösterdiği “seven insan” azlığıdır

Toplumlar ancak “seven insan” çokluğu ile mutluluğa koşarlar

“Seven insanlar” ancak “birlikte yaşama ülküsü” yaratabilirler

Yoksa değilse

Bugünkü yanılsamalar içinden bir türlü kurtulup mutlu olamaz toplum

Bakın bakalım bugün toplum görünüşümüze bir

Herkes, herkes için tu kaka

Hal böyle olunca da herkes, herkese veryansın edebiliyor

Herkes, herkese istediği kötülüğü yapabiliyor

Ancak ilkel toplumlarda yaşanan “düşene bir tekme de sen vur” sözü

Gerçek oluyor bugünlerde

Bütün bunların temel nedeni sevgi noksanlığıdır

Bu toplumda yeterince sevgi olsa o zaman göreceğiz ki yaşam ne de güzel

Şurası açık bir gerçek ki mutluluk “güzel toplumsal yaşamda” güzeldir

Mutluluk çevresel bir olaydır

Mutluluk çevrende bunca mutsuz varken yaşanacak bir ruh hali değildir

Bu konunun “başat çözümü” de “seven insan” yaratmaktır

İnsan önce kendisini bir güzel sevecek

Ve bundan dolayı da başkalarını da sevecek

Bunun için de iyilik yapmada sınır tanımayacak

Gerisini düşünmeden iyilik yapmak esas olandır

İyilik yapan insan farkında olmadan iyilik görür

Bu da kişide özgüven geliştirir

Özgüveni gelişen kişide başarma gücü gelişir

Daha çok başarı elde eder kişi ve daha çok yararlar ortaya atar

Topluma daha çok katkıda bulunur

Ve böyle insan “özdenetimli” olur, olur olmaz zamanda

Kötü düşünce söz söylem ve davranışta bulunmaz

Bulunursa o zaman çok sevdiği kendisine

Kötü düşünce söz söylem ve davranışta bulunulur

Böyle insanlarda empati yapma gelişir doğal olarak

Çünkü kendisine yapılmasını istemediğini başkalarına yapmaz kişi

Ve böyle kişilerde sorun çözücülük de çok gelişir

Kişi sorun yaratan değil sorun çözen olur

Hal böyle olunca da toplumsal sorunlar gittikçe dağlaşmaz

Aksine gittikçe küçülür

Ve bu durum bireyleri “işbirliğine yatkın” hale getirir

İşbirliği yapan insanlar işte toplumsal gerekliliği yaratırlar

Üretim artışı akla uygu olarak ortaya çıkar

Açlık açıklık fukaralık yok olur yerine “mutlu yaşam” gelir

İnsanlar böyle “deli gömleği” giymiş gibi akıl almaz işler yapmazlar

İşte bu “seven insan” konusu her şeyden önce toplum gündeminde yerini almalı

Aydın kimseler işlerini güçlerini bırakıp bu konu üzerinde yoğunlaşmalılar

Devlet bu konuyu çözümlemek için programlar geliştirmeli

Özellik eğitim programları bu konuyu içeren “duygusal zekâ” gelişimini ele almalı

Gelin canlar bir olalım

Birbirimizi candan sevelim

Ben değil biz diyelim gönül ferahlatırcasına

Ben değil biz

Ben değil biz

Biz

Biz

Biz

Saygı ve sevgilerimle