Türk insanına özgü psiko tuhaf davranış: Birisi hastalansın, ben ona bakayım

Türkiye’de ne kadar fedakâr olduğunu göstermek için yakınlarının zor duruma düşmesini istemek genetik bir şey olmalı. Adam hastalansın da ben bakayım denir mi ya! Bu ülkenin insanları kafayı yemiş! Güya ne kadar fedakâr olduklarını göstermek/ispat etmek için hastalanmanızı, hastane köşelerinde sürünmenizi adeta istiyorlar.

Bu bir psiko-sosyal araştırma konusu. Hastalandığınız zaman ortada kalacağınızı düşünmeyin; çünkü Türk insanı hastabakıcılığı çok seviyor. Bir yakınınız olmasa bile sokaktan birilerini çağırıp kendinize baktırabilirsiniz.

Allah dağına göre karını vermiş; insanlarımız ölmeden önce ortalama 3 defa ağır hasta olup yatağa düşüyor. Sağlıklı ölen yok. Ölmeden önce zaten bir yerlerini, bir şeylerini kaybediyorlar. Çoğu kolsuz bacaksız ölüyor; Azrail’e pek bir şey kalmıyor yani.

Kronik hastalık çok yaygın. Bu nedenle bakanlık altından kalkamam diye bakıcı parasından vazgeçmeyi düşünüyor. Kime vereceksin, herkes yatalak. Hastalıkların bir de süresi uzun ki bazı kişiler hayatlarının neredeyse tamamını yatakta geçiriyorlar. Yatağa düşüp de iyileşen yok. Bu nedenle yatak fiyatları bile pahalandı.

Yatağa düşen sadece kendisi hastalanıp yatmıyor, evi revire dönüyor; ailesi hastane personeline. Hastası olan ailenin hayatı bitiyor. Lan bir köşede yat işte, biz de yaşayalım; yok, olmaz! Bütün aile o kişi iyileşinceye kadar –ki bu pek olmuyor ya, ölünceye kadar diyelim, hastanın başında nöbet tutuyor. Ama kimse bu durumdan şikayetçi değil, gururla söylüyor sanki: “Hastam var” Hastası olanlara toplumda saygı duyuluyor. Ayrıca hastayken değerli oluyor saygı görüyorsunuz. Yok, abi ya, bu toplum kafayı yemiş!

Yatalak ve kronik Türkiye’nin insanları öyle mutlu ki neredeyse hastası olmayan üzülüyor diyeceğim. Özellikle orta yaş ve yaşlı kadınlarımız hastaya bakmayı çok seviyorlar. İnsanlar kendi hastalarına kendileri bakıyorlar. Bu nedenle bazı hastaneler boş yere eleman çalıştırmayalım diyorlarmış. Bakmayın siz ağlayıp sızladıklarına, hastası olan aileler çok mutlu.