Türk Kadını ve Superman

Yaşım gereği çocukluk kahramanım olmayı başaran bir Superman' i tanıyorum, bir de annemi. Gerçi annem bu yaşına geldi hala uçmayı öğrenemedi ama yine de benim kahramanım o. Düşünüyorum da anneme bahşedilen bu süper güç, aslında bütün Türk Kadınlarına lutfedilmiş muazzam bir yaradılış örneği.

Gözünüzde canlandırın şimdi annelerinizi, anneannelerinizi. Hiç birinin Superman gibi güçlü kolları, bodylerinden taşan pazuları yok. Ama koltuğun altı süpürülmesi söz konusu olduğunda, tek eliyle koltuğu kaldırıp, diğer eliyle altını süpürüp bir yandan da '' Oğğğlum susss! '' diyerek müthiş bir güç ve koordinasyon örneği gösterebiliyorlar.

Ayrıca Supermen aşk meşk uğruna bazen zor durumda kalanların imdadına geç yetişse bile, annem hiç bir zaman babamın gömleklerini ütüsüz bırakmadı.

Büyüdükçe fakına vardım ki; Superman Türkiye üzerinden uçsaydı eğer, pelerini falan çıkartıp '' Sezarın hakkı Sezar' a'' diyerek Türk Kadınının karşısında saygıyla eğilirdi. Gün ışımadan tarlalarda tütün kırmanın ne demek olduğunuda sanırım Superman bilmiyordur. Ya da okulda çocuğunun dizi kanadığında, evinde annesinin içinin cızzz etmesi arasındaki ilişkiyide anlayacağını sanmıyorum. Kripton' tan vahiy gelmediği sürece kadın olmanın hele ki anne olmanın ne demek olduğunu mümkün değil anlaması.

2007 Türkiye' sinde elektrik süpürgesiyle hiç bir münasabeti olmadığından '' O da neymiş çok ceryan yakar, ben saçımı süpürge ederim '' zihniyeti, elektirik süpürgesiyle samimi pozlar verenlerin sayısına oranına neredeyse eşitken, Superman daha da gözümden düştü aslında. Çünkü süperman' in saçları hep jöleliydi.

Kadınlarımız, gizli kahramanlarımız, yaşlansa yakışmaz, ağlasa duyulmaz kadınlarımız... Siz bizim süper kahramanlarımızsınız. İyi ki varsınız...