Türk milli forması çok kıymetlidir!

Milli formayı taşımak gurur ve onurdur. Bedeli para ile ölçülebilecek bir iş değildir. Bu ayrıcalığı yaşayanlar milli formayi giyme şansını yakalayanlar bu forma başarısı için kanlarının son damlasına kadar mücadele ederler. Ölür ama asla boş vermez bu formayı giyen oyuncular. Çünki bu ayrıcalığı yaşayan sporcular bu formanın hakkını veremezse bir daha bu formayı giyemezler. Bu formayı giymek bir ödev değildir ayrıcalıktır. Bu ayrıcalığı yaşayanlar bunun bilincine ermiştir.

Spor, dünya insanının yaşamında çok önemli bir yer tutuyor.Hemen herkes spora ilgi duyuyor ve destekliyor. Büyük imkanlar sağlanıyor sporculara.Sporculardan istenen beklenen onurlu mücadele etmeleri. Bizim basketbol ve futbol milli takımlarımız dökülüyor.Milli formayı taşıyan oyuncularımız inanılmaz bir vurdumduymazlık içinde ve kaybediyorlar. Sporcularımız için iyi düşünebilmek olumlu şeyler söylemek neredeyse imkansız.

Basketbolda küçücük, ama basketbol ülkesi olmayan Finler ve İtalyanlara yenildik. Şampiyonluk için favori olduğumuz avrupa şampiyonasından belki galibiyet alamadan döneceğiz. Kadromuzda üç NBA oyuncusu var. Hidayet oyunu ile olmasa bile maaşı ile NBA de üst düzey oyuncu. Kadromuzda iyi oyuncular  var ama kazanamıyoruz. Ruhsuz mücadele ediyor sporcularımız. Sanki zorla sahaya sürülmüşler gibi. Lütfen bile oynamıyorlar. 

Futbolcularımız için söylenecek çok farklı şeyler yok.Dünya 58 numarasına hızla geriledik. Üzerimizde olmayan ülke yok. Ve biz futbola çok değer  veriyoruz seviyoruz ve kaynak yaratıyoruz futbol için. Onlarda milli formanın anlamını bilmez gibiler. Rakipler kadar mücadele etmiyorlar. Takım gol atıyor kenarda oturan oyuncumuz sevinmiyor bile. Neden bu kadar saygısız oyuncularımız bu formanın değerini kim öğretecek?

Bu yöneticlerin bulması gereken yanıt. Ancak bu kadar saygısız ve sorumsuz oyuncuların milli formayı giymelerine izin veren yöneticiler bu yanıtı ararmı? Bulurda gerekeni yapabilir mi?

Bir söz vardır "eksik ile fazla ayni karakterdedir" diye. Bizim yöneticilerimiz  milli formayı taşıyanlara yüksek primler verdi. Özellikle basketbol takımına dünya ikincisi olduk diye dünyalar verildi. Dünya birincisi olan takımın aldığı paralarının yüzlerce katı. Futbolcular içinde yüksek ödemeler yapıldı. Sanıldıki yüksek ödemeler yüksek başarı getirir. Ama fena halde yanıldıklarını anlayamadılar. Sonuçta gelinen nokta burası. Milli formayı para için giyecek ve para kazanmak için taşıyacak hiçbir sporcu faydalı olmaz. Bugün yüz alan yarın daha çok ister. İstemenin sonu yoktur. Milli formayı taşıyan oyuncu ona saygılı olmayı öğrenmelidir önce. Bu nedenle sonradan Türk olan oyuncuların dahi bu milli formayı giymelerine sıcak bakmıyorum. Milli takımda paralı askerlere ihtiyacımız yok. Çıkar şeref ve onurları ile mücadele ederler.Kazanırlar kaybedebilirlerde. Ödül şampiyon olurlarsa kazanırlar. Ama ödül değil onur için oynarlar.

Milli takımların formalarını bu değerlere sahip sporcular giyer. Yönetenlerin ve TD lerin ödevi bu forma içimücadele edecek sporcuları rekabet ortamında seçmektir. Bu forma için canını vermeye hazır olan oyuncular bu formayı giyecek oyunculara görev vermektir. Kişisel tercihlerini ve renk tercihlerini bu formayı teslim edecekleri oyuncuları seçerken öne çıkarmazlar. 

Basketbolda yenildiğimiz Finlandiya, bizim U18 takımımızı dahi yenemeyecek takımdır. Yada futbolda evimizde kaybettiğimiz Romanya ve yenemediğimiz Macaristan bizim takımımızdan kuvvetli değildir. Bizden zayıf takımlara karşı oynadığımız üç maçta aldığımız tek puanın hiç açıklaması yoktur. Oyuncuların kötü olduğunu söyleyerek bu işi anlatamayız zira kötü olan onları doğru yönlendirmeyen yöneticilerdir.

Futbolda Andorra'yı 5-0 yenerken ülkece sevindik. Nufusu bir mahalleden fazla olmayan Andorra'yı yenmek ne kadar önemli. Seyirci birara " İMPARATOR FATİH TERİM" diye bağırıyordu. İmparator? Milli takım iki önemli turnuva kaçırmış. Birisini daha kaçırıyor  seyirci hiç kazanamayan Andorra'yı yeniyoruz diye  FTerim'i  alkışlıyor.

Milli takımda son yirmi yılda en çok çalışan ve en fazla maaş alan FTerim. Bu yaşanan başarısızlıklar için kime kızacağız. Yada geçimişte yapmadıklarını gelecekte yapacağına nasıl inanıyoruz. Yoksa bu kadar sığmı düşüncelerimiz? 

Kalıcı başarılar, köklü bir sistem ve inandığımız lider konumdaki bir TÜRKİYE bugünden daha iyi şartlarda olmalıdır. Dünyada bizi izleyen Türk Devletleri ve İslam Ülkeleri, bizden oyuncu ve TD istemelidir. Bu lider konumunda TÜRKİYE başarılı sporcular yetiştiren dünyaya starlar armağan eden bir ülke olma yoluna girmelidir. Bu gerçekleştirilmesi zor bir iş değildir. 21 milyon öğrenim çağındaki öğrenci iyi bir potansiyeldir. Bu gençlere spor alanları yapmak ve onları akılcı programlar ile çalışan eğitmenlere teslim etmek ile istenilen başarılar kazanılacaktır. Bu Türk Sporcusunun ve yetiştiricisinin öneminin dünyaca öğrenilmesine neden olacak ve ülkemize kaynak akmasına neden olacaktır.

Sporcu ve spor adamı ithal eden ülke olmaktan çıkmalı ve ihraç eden ülke olmalıyız. Gelecek on yıl içinde dünya şampiyonlukları ve avrupa şampiyonlukları kazanmayı istiyorsak akılcı ve planlı olmayı öğrenmeliyiz.