Türk neden korkar?..

Bir televizyon kanalı araştırma yapıyor.

O kanalda görevli bayan, meşhur (!) yollarımızdan birinde bekleyecek. Duran araçların şoförlerine AIDS'li olduğunu söyleyecek. Bakalım "ne tepki gösterecek sürücüler"?

Ve olaylar tam da istenildiği gibi gelişiyor... Ve pek çok araç duruyor bayanın yanında.

Hemen hemen tüm sürücülerin AIDS'li bayana cevabı benzer; "Bana bir şey olmaz" veya "Fark etmez".

Korkmamak mı gerçekten... Yoksa "korktu" denmemek için mi bu tavır bazılarında... Bilinmez.

Dünyayı "deprem açısından" korkutan şehirlerden ikisi Türkiye'deymiş. Biri İstanbul, diğeri İzmir. Olası bir depremde... Çok fazla ölü ve yaralı olması bekleniyor... Hatta tahmini sayılar bile verilmiş.

Ne gibi önlemler alınıyor bu şehirlerde?

Halâ süren çarpık yapılaşma ile mi?.. Durumu bütün çıplaklığı ile anlatmaya çalışan görevlileri susturarak mı?..

Ya da... Şehrin orasına burasına serpiştirilmiş... Ama, yağmalanmış "deprem odacıkları" ile mi?.. Bir de üstelik "anahtarı mahalle muhtarında". Kim arayıp bulacak o sırada muhtarı?.. Ayrıca bulsalar ne işe yarayacak, sadece "bilmemkaç metre iple, balta ve kürek".

Yetkililer konuşuyorlar TV kanallarında... Ama sadece konuşuyorlar. Önlem almak yok... Ne yetkililerde, ne de halkımızda. Kaderci bir yaklaşımla "bekliyorlar felâketi".

Sorulduğunda da "Allah'ın takdiri" diyorlar.

Nasıl kaderci bir anlayıştır bu?.. Bile bile ölümü beklemenin adı "korkusuzluk" değil... Ancak bilinçsizlik olabilir.

Korkusuz milletiz çok korkusuz. Biz Türk'üz ya, bize bir şey olmaz.

Enteresan olan ise, korkulmaması gerekenden korkmamız.

Bir derginin araştırma sonuçları trajikomik.

İstanbul'da kalabalık bir köprüye... Siyahlar giymiş, fötr şapkalı adamlarını yerleştiriyorlar.

Ve bu görevliler başllıyorlar megafondan talimatlar yağdırmaya "Oturun"... "Kalkın"... "Yere yatın" diyerek.

Ve... Tüm köprüde bulunan onca insan... Aynen uyuyor söylenenlere.

Ne itiraz ediyorlar... Ne de bir soru soruyorlar.