Türk'ün dili Türkçe'dir

Tiky denilen; bol cepli, paçaları yerleri süpüren, üzerlerinden bir sürü gereksiz pılı pırtı, aksesuar sarkan, uyumsuz ve zevksiz giysilerin, ayaklarına kadar inen ama içleri boş koca çantaların, yataktan yeni kalkmış veya banyodan yeni çıkmış gibi görünen saçların bir arada olduğu, yaşları 14–24 gibi rakamlar arasında değişen gençliği, onlardan daha büyük yaşta olan bizler anlayamıyoruz ve anlamamaya da devam edeceğiz herhalde. Çünkü onlar Türkçe konuşmuyorlar.

Eskiden nesiller arasında kuşak farkı sorunu yaşanırdı şimdi dil sorunu yaşamaya başlıyoruz. Tiky’lerden on yaş kadar büyük olanlar bile onları anlayamazken bizlerin kuşak farkı yaşadığımız büyüklerimizle anlaşamaması daha normal bir sorun olarak kabul edilebilir.

Bizler anne babalarımız gibi giyinmek ya da onların yönlendirmeleri ile bir iş yapmak istemezken, şimdikiler bu dediklerimizin dışında, kendilerini birkaç yaş büyüklerin bile anlamayacağı dili de seçerek, büyükleri ile hepten kopuk bir nesil oldular.

İngilizce ile karıştırılmış Türkçe sözler, cep telefonu mesajlarından, internet sohbetlerinden, argo, internet kısaltmalı, İngilizce harflerle bozulan Türkçe kelimelerden yaratılmış yeni bir lisanı kullanıyor şimdiki genç nesil.

“Dehsetable”,  “interest oldum (ilgilendim)”, “oha filan yane.” gibi sözler çok duyulmaktan eskimeye başladı bile. Konuşurken bazı harfleri ve heceleri uzatmak, yazarken “k” yerine “q” harfi kullanmak, “v” yerine “w”, “ç” yerine “ch” harflerini kullanmak da şimdilerde bu dilin modası. “Çoq seqeeerr (çok şeker) ya da “Cabuq wersene”,”wishne”,  “walla” yazmak, sesli harfleri atılmış internet kelimeleri sms çekmek ya da chat yapmak da moda.

“Nereye gidiyrsn?”, “bişi dicem”, biliormm bebeiimmm =D,  Sna yaksdıramadm
hic hos diil =P  “Artistic bakış olms”,  “nese artııııkk.”, “fena seler yapıoo” “ckkk skrr olmusszz” gibi sesli harflerinden arındırılmış, yeniden biçimlendirilmiş kelimeler. “slm,cnm, k.i.b, nbr?” türü kısaltmalar,  “hi, by, lol..” gibi kısa İngilizce sözcükler doldu yeni üretilen lisanda.

Bazen İngilizce ile Türkçe aynı cümlede bir arada da kullanılabiliyor. “Why öyle diyo?”, “Where are goingliyoruz?”

Önceleri İngilizce, Almanca, Japonca gibi dilleri öğrenirken şimdi gençliğin dilini anlamaya, yazdıklarını ve konuştuklarını çözmeye çabalıyoruz. Bir zamanlar aramızda 25-30 yaş fark olan anne-babalarımızla yetişme ve yaşam tarzları arasında, özgürlük beklentilerinde sorun yaşanırken, günümüzde aralarında beş yaş fark olan, genç insanlar birbirlerini anlamıyorlar.

Şimdi yazdıklarımı “sachmalıyooo” diye yorumlayan ya da “ay intiharlardayım yane.”, “koptum walla.”şeklinde yorumlayarak okuyanlar var mıdır bilemem ama benim yazdığım gibi yazabilen ve kelimelere kendilerince şiveler, tonlamalar yüklemeyenlere soruyorum:

Biz büyüklerimizle anlaşamaz, tartışırdık. Şimdi dillerini anlamakta zorlanacağımız, öz Türkçe’yi yazmayı, konuşmayı unutmuş, kendilerine yeni dillerini konuşmakla hava ve değer katacaklarını sanan, kimliksiz bir genç nesil türedi. Türk ile Türkçe konuşması gereken bu garip dilli insanlar ne elde etmeye çalışıyorlar? Anlaşılmak mı istiyorlar? Böyle anlamsız kelimelerle dilimizi bozmak ve kim olduklarını unutmak, nereden geldiklerini ve hangi ülkede yaşadıklarını mı unutmaya çalışıyorlar? Bu şekilde yazışıp, konuşabilmenin bir kültür, değer, üstünlük, marifet olduğunu mu sanıyorlar acaba? Peki, bundan sonraki durak neresi? Daha sonra neyimizi bozacaklar? Atatürk “Bir ulusu yok etmek için işe dilini bozmaktan başlayın.”demiş. Biz gerçekten de dilimizi kaybettik mi? Yazmayı bilmeyenler yazar, heceleri ayırmayı bilmeyenler gazeteci, “herkes” kelimesinin “herkez” diye yazılmayacağını bilmeyeni televizyonda ekrana alt yazılar yazan görevli yapıyorlar. “Değil”i “diyil”, “yeğen”i “yiyen” (neyi yiyen? Yemek kökenli oldu yeğen sözü), “ğ” olan yerleri “y” harfi ile yazanlar dergici, gazeteci, yazar olabiliyor. Değil imla kurallarını bilmek ve takıları yerli yerinde, doğru şekilde kullanmak, gerektiği yerde kelimeden takıyı ayırmak,  doğru dürüst isim ve soyadlarını yazamayanları bile önemli işlerle görevlendiriyoruz. Lütfen dilinize sahip çıkın ve denetleyici olun. Siz bilin ve siz uyarın!

Dilimizi bilenleri okuyun, dinleyin ve kelimelerin, cümlelerin doğrularını öğrenin. Yanlış yapanları uyarın. Dilimizi unutan, unutturmaya çalışan ve yabancı isimlerle görüntü çirkinliği yapan ama havalı olması için kendine değer katacağını sanarak, yabancı isimlerle işyeri açmış, kendilerinin yarattığı çirkin ve anlaşılmaz dili matah bir şey sanıp, konuşan, yazan, benliğini unutmuşlarla ilgilenmeyin. Gitmeyin. Onlardan ürün ya a hizmet almayın. Konuşmayın, yazışmayın. Protesto edin. Biz Türk’üz. Dilimiz de Türkçe. Güzel Türkçe’mize sahip çıkalım, dilimizden utanmayalım. Unutanları, utananları da uyarmanız dileğimle. (Demek istediğim anlaşılmıştır değil mi? Türkçe yazdım da!!)