- Kategori
- Şiir
Türkan
Dalgalanırdı rüzgâra bıraktığı saçları,
Onlarda kaybetmişti yönünü de bulmaya çalışırdı.
Işıl ışıl parlardı gözleri
O kadar güzel bir kızdı ki Türkan.
Boyundan büyük umutları vardı,
Bazen uzaklara seslenir sevgileri çağırırdı,
Bembeyaz elleriyle yeni umutlar tutardı aklından
Tuttuğu elleri de bırakmazdı inci dişli bizim Türkan.
Ufak tefek bir kızdı ama
Öyle bir asaleti vardı ki,
Gölgesinde kimse duramazdı
Merhametli, şefkatli çocuk kalpli…
Dikenler bile batmaya kıyamazdı
Sonra büyüdü bizim Türkan.
Kirpiklerine yaş değdi büyüdü,
Geceleri rüyalarına saklanarak uyudu,
Türkan, bizim Türkan çok gururluydu
Kaç limana gitti savruldu yüreği,
Kim bilir hangi acıları göğüsledi
Kaç Erol Evgin şarkısı dinledi bilmem
Yüreğine hiç yas değmesin
Sen sevgiyi sevgiyle öğretensin
Saçlarını öyle dağıt ki rüzgâra,
Kuşlar selam uçursun benden sana…
GÜLCAN KORKMAZ