Türkçe konuşmayanlar

Ortalık kaynıyor arkadaşlar. Şaka yapmıyorum, o kadar çoklar ki. Şaşırdım kaldım! Sağımda, solumda, yanımda, arkamda….. Kimdir bunlar diye merak etmedim de değil! Şöyle anlatmaya çalışayım…

Haftasonu İstanbul’un şık, mağazaları ve restoranları ile dolu olan alışveriş merkezlerinden birindeyiz. Sinemaya doğru yürüyoruz, eşimle. ‘Hi sweety.! ‘ ‘Kiss, kiss’ Bu yanımdaki. ‘Benim canım food istiyor.’ 'Let’s go o zaman’ Bu önümdeki! ‘I must go now. I will call you.’ ‘Ok, take care.’ Bu arkamdaki. ‘Senin grandfather’a söyle de dediğim gibi yapsın.’ ‘Ok, söylerim.’ Bu da restorandaki!!!

Bu sonuncusu bitirdi, beni! Kendimi nerden atsam acaba? dedim Bir an algılamam durdu. . Yoksa dedim, ben New York’da filan yaşıyor da kendimi İstanbul da mı sanıyorum?

Bu , TC vatandaşı genç kadın ve genç erkeklere inanasım gelmiyor. Öğrenci değiller. Tam tersi yaş ortalamaları 25 ile 30. Belli ki iyi eğitim almışlar. Hepsi, çok bakımlı, çok hoşlar. Muhtemelen iyi bir işleri, ve yaşamlarını rahat sürdürebilecek kazançları var. Ve Türkçe yerine İngilizce konuşmayı tercih ediyorlar!!!

Kimisi Türkçe ile karıştırıyor, kimisi de tamamıyla İngilizce konuşuyor.

Aklıma da Burhan Altıntop’un ‘What’s going on ?’demesi geliyor.

Hadi diyeceksiniz yanlarında yabancı misafirleri var, ondan. Maalesef bakıyorsun o da yok !

Sadece tuhaf bir özentilik!

Sanki İngilizce konuşmayı ayrıcalık sayıp kendilerine hava katmaya çalışıyorlarmış gibi…

Belki de ‘ ben İSO9001 ‘im , kaliteliyim‘diye düşünüyorlardır!

Ya da konuştukları lisanı beğenmiyorlar. (Bunu sanmıyorum )

Ben anlamadım. Önce sinirlendim. Sonra geçti.

Diyecek bir şey de bulamadım yabancı olma kompleksini taşıdıkları için….

İşte böyle…

Şimdilik bu kadar.

Itır Arayıcı