Türkiye: Acı Vatan!

Darbeden önce Suriyelileri vatanını terk ettikleri için kınayan, bu bahaneyle her fırsatta onları horlayan, aşağılayan insanlara çok kızardım. Siyasi fikirlerinin kendilerine çizdiği sınırın bir santim dışına çıkamayan bu insanlar empati başta olmak üzere bütün güzel kavramları hatta bizzat insanlıklarını bir kenara bırakmış, Suriyelilere saldırıyorlardı. Suriyelilere, sadece yaşamak için ülkesini terk eden insanlara…
 
Öfkelerinin birçok nedeni vardı elbet… Ama en çok Suriyelilerin kendi ülkelerinde kalıp vatanları için savaşmamalarına kızıyorlardı. Bizim başımıza böyle bir şey gelse, kendilerinin asla kaçmayacağını iddia ediyorlardı!
 
Suriye’de olanları film izliyor gibi izliyoruz… Yetmiyor, utanmadan kara mizah sınırlarını zorlayan capslere gülüyoruz… Yetmiyor, komedi programlarından daha ciddiyetsiz tartışma programlarında sadece o capslerden yola çıkarak fikir üretmeye çalışan sözde aydınları dinliyoruz… Ve hep bir ağızdan “Niye ülkelerinde kalıp savaşmıyorlar?” diye ahkam kesiyoruz…
 
Sanki Suriye’de belli bir düşman var… Sanki Suriye’de “bir” düşman var… Sanki Suriye’de vatanı için savaşan kimse yok! Sanki Suriye’de düşmana karşı organize bir ordu var da millet ülkesi için savaşmaktan kaçıyor… Sanki kaçanlar zevkine kaçıyorlar!
 
Bu noktada Suriye'de savaşan örgütleri birleştirecek bir Atatürk'ten yoksun olmaları onlar için çok büyük eksiklik! Gerçekten Kurtuluş Savaşı'nda  o ve onun birleştirici etkisi olmasaydı, biz bu gün Türkiye olamazdık!
 
“Almanya: Acı Vatan” filmini bilirsiniz… Hülya Koçyiğit’in baş rolde olduğu filmde, özellikle ilk nesil gurbetçilerin Almanya’da çektikleri anlatılıyor. Film gerçekten acı bir film… Bu açıdan adını sonuna kadar hak ediyor!
 
Gurbet her ne kadar zor olsa da üçüncü hatta ikinci nesil gurbetçilerin ilk nesil gurbetçilerin karşılaştığı zorluklarla karşılaşmadığı bir gerçek. Üçüncü nesil, birinci hatta ikinci nesil gurbetçilerin yerinde olsaydı, bu gün gurbetçileri birinci, ikinci, üçüncü nesil diye sınıflandıramazdık!
 
Yine gurbetçi yakınlarımızdan dinlediklerimiz kadarıyla Almanya da “acı vatan” sıfatını hak ediyor… Bu noktada Suriyelilere en çok yardım eden ülkelerin başında gelsek de ülkemizin de Suriyeliler için “acı vatan” olduğunu düşünmeden edemiyorum bazen.
 
Bahar ayında işlek bir cadde eşimle gezerken bir olaya tanık olduk. Suriyeli bir kadın, kucağında iki çocukla oturmuş,  dileniyor. Yanında yaşlı bir teyze dikiliyor. Yanlarından geçerken teyzenin onları azarladığını fark ettik. "Sizi ben mi getirdim ha? Kim getirdiyse o baksın size!" diyordu. Uzattıkça uzatıyordu. Öteki anlamadığı için mi yoksa çaresizlikten mi ses etmiyordu. Biraz uzaklaştık. Dayanamadım. Teyzeye döndüm, "Onun ne günahı var? Yardım edeceksen et, etmeyeceksen uzaklaş. Uzatma!" dedim.
 
Hepimiz değil tabii ki... Ama bazılarımız çok iki yüzlüyüz! Evimizi Suriyelilere iki katı fiyata kiralıyoruz, arabamızı Suriyelilere üç katı fiyata satıyoruz, iş yerinde sigortasız hem de yarı fiyatına Suriyelileri çalıştırıyoruz, adam yerine konulmayan yakınlarımızı Suriyeliler ile evlendiriyoruz... Sonra "Suriyelileri istemiyoruz!" diyoruz.
 
Gerçekten savaştan kaçanlar, savaşın sebebiymiş gibi davranıyoruz bazen. Oysa onlar, olsa olsa bu savaşın sonucu… Tamam, suçlu sıradan insanlar olarak bizler de değiliz. Rasyonel olarak yaklaştığımızda onlardan kaynaklanan maddi ve manevi külfetleri üstlenmek istemiyor olabiliriz. Ama söz konusu insan olunca, insan ne kadar rasyonel olabilir Allah aşkına? Şahsen Avrupa'yı Suriyelilerle tehdit etmenin bile bu güne kadar yaptıklarımıza gölge düşürdüğünü düşünüyorum. Bu kadar rasyonellik insana fazla, bence!
 
Ülkemizde gözü olanlar ile birlik olan hainler 15 Temmuzda bizi Suriye gibi yapmaya çalıştı. Ve sözde savaştan kaçan Suriyelileri kınayanlar o gece uyuyor numarası yaptılar… Bu insanlar bırakın tankların önünde durmayı, sokağa çıkmayı… Bir tweet bile atamadılar… Ancak günler sonra Demokrasi Nöbetlerine katılıp pilav üstü döner yemeyi ihmal etmediler! Suriyelileri horlayanların, dışlayanların iki yüzlülüğünü görünce kızamıyorum artık. "Dinime küfreden Müslüman olsa bari!" diyorum sadece. Ve acıyorum çokça!