Türkiye' m

Zaman zaman her insan, içinde yaşadığı sıkıntılı günlerden kaçıp, geçmişine sığınır… Ben hiç, son günlerde olduğu kadar, böylesine özlememiştim çocukluğumu ve gençliğimi. Mutlu, huzurlu, sevgi dolu çocukluğumun ardından, aynı güzellikte gençliğimi yaşamıştım… Fotoğraflara bakarak, geçmişimi düşünüp, gezinip dururdum; anılarımın o aydınlık ve huzur dolu sayfalarında…
Son günlerde “ Ne olacak halimiz!... Bir yanda PKK, terör… Bir yanda laikliğin üzerine örtülmeye çalışılan kara çarşaf !...” diye kaygılar dile getirilmekte… Halkımız üzgün, kırgın. Halkımız umutsuz… Ama ben, böylesine umutsuzluğa düşenlere şöyle sesleniyorum:

“ Türkiye Cumhuriyeti’ bizim… Bu vatan bizim. Bu güne kadar bu topraklar üzerinde kardeşçe, barış ve huzur içerisinde; ATATÜRK ilkelerine bağlı, özgürce yaşadık. Hayır! Yok öyle; bu vatan topraklarının parçalanmasına seyirci kalmak! Mehmet’ e silah sıkan kalleşlere, el uzatmak. Çapulculara teslim olmak!... Mustafa Kemal ATATÜRK ve kahraman silah arkadaşları bu vatanı bize emanet ettiler. Yok öyle koyup gidivermek. Çok mu kolay kazanıldı Cumhuriyet?... Bakın! Önümüzdeki günlerde 18 Mart 1915 Çanakkale Deniz Zaferi kutlamaları… Hep beraber milletçe kulak vereceğiz 18 Mart sabahlarından yankılanan top seslerine… Birlikte anacağız dedemiz Yahya Çavuş’u ve arkadaşı Seyit Onbaşı’yı… Biz de ; aynı gurur ve coşkuyla, çocuklarımıza ve gençlerimize emanet edeceğiz Türkiye Cumhuriyeti’ ni. Atatürk ilkelerinin ışığında ve Türkiye Cumhuriyeti’ nin sınırlarında bir karış dahi değişiklik olmadan!... "

Evet; yazımın başında belirttiğim gibi geçmişimi özledim. Ama , sanırım özlediğim geçmişim değil de; sanki Mustafa Kemal ATATÜRK’ ün sözleriydi. Zaman zaman da olsa; Mustafa Kemal ATATÜRK’ ün düşüncelerini ve sözlerini hatırlamakta yarar var…

NUTUK' TAN..

"Bugün ulaştığımız sonuç, asırlardan beri çekilen millî felâketlerin yarattığı uyanıklığın eseri ve bu aziz vatanın her köşesini sulayan kanların bedelidir.

Bu sonucu, 'Türk gençliğine emanet ediyorum.

Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahilî ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyet'i müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur! ..."

Mustafa Kemal ATATÜRK...