Türkiye'de Yargıya Güven Duyulup Duyulmaması Önemli Değil, İnsanların Hukuka İnancı Kalmıyor

Türkiye’deki yargının işleyişinden memnun olmayanlar kimlerin nasıl ve ne kadar zarar gördüğünü hesaplıyordur ama yargı sistemimizle ilgili mevcut iddiaların doğru olması halinde bizler başka bir hesap yapmak zorunda kalacağız: İnsanların hukuka inancı/güveni ne kadar azaldı?

Yanlış kararlar hukukun hastalığıdır, tedavi edilebilinir; ancak adalete güvenin kaybolması hukukun ölümüdür ve hukuk öldüğünde biz de ölürüz.

Siyasi ikbal veya başkaca menfaatler için bazı şeyler satılabilir, satılamayacak şeylerden biri de hukuktur; çünkü hukuk size ait değildir, insanlığın kutsalıdır.

Yani şimdi Türkiye’deki bazı yargı mensupları bir yerlerden korkuyor veya ne bileyim siyasi ikbal ya da menfaat için yüklendikleri kutsal görevle ilgili gerekli özeni göstermiyorlarsa güç ellerinde bir şey yapılamaz ama iki cihanda vicdanen rahat olamazlar.

Her görevi eksik/yanlış yapar, suiistimal edersiniz ama bunu adalette yapamazsınız çünkü sizler hakkın yeryüzündeki temsilcilerisiniz. Bir ülkede yargı görevini yerine getirenler odacısından başkanına kadar birinci derecede saygıyı hak eden insanlardır. Bana göre peygamberden sonra siz geliyorsunuz. Onun için ülkemizdeki yargı ile ilgili iddiaları kabullenemiyoruz.

Adalet kurumu gibi yüce bir kurum hakkında çeşitli iddialar üretilmesi zorumuza gidiyor. Siyaset hikâye, güç geçici aslolan sizsiniz. Bilmelisiniz ki bir zamanlar en güvenilir kurum olduğunuzda bu millet size güvenmek için sizi en güvenilir kurum yaptı. Ben bir yargı mensubuyla karşılaştığım zaman saygıyla titriyorum. Boş verin başbakanla çay topladı eleştirilerini, o başbakan suçlu olduğu zaman gereğini yapıyorsanız bu kimseyi ilgilendirmez.

 Adalet kurumu katilin bile saygı duyduğu bir kurumdur. Eleştirilmesi adaletin utancıdır. Bugün Türkiye’de hakkında en çok konuşulan yargıdır. Şüphesiz işlerine gelmeyenler konuşuyor olabilir ama hepsi mi? Bunca eleştiriden hiç mi haklı olan yok? Niye haklı olmalarına izin veriliyor?