Türkiye Fideciliğinin Başkenti: Fidanlı

 Avrupa’da Orta Çağ üretim sistemlerinden biri de bir sektörde uzmanlaşılıp bir işi en iyi şekilde tekelci hakimiyet sağlayacak  tarzda örgütlenen lonca tipi üretim örgütlenmesidir. Loncalar zamanın ticaret ve sanayi odaları işlerini görür. Loncalarda bir işte uzmanlaşma ve o işin en iyisi olma hedeflenir. Tek  ürün en iyi iş prensibiyle çalışan loncalar sektörlerinde hakim marka oluşturarak bölgesel ,ulusal ve hatta küresel bir güç kazanırlardı.

 Fidanlı , Samandağ’ının meyve fideciliği alanında namı ülke geneline yayılmış üretim üssü olan bir mahallesidir.  Üreticiler burada damla sistemi kurdukları bahçelerinde farklı türde meyve fidesi üretimi yaparlar. Bahçeler evlere yakın olduğundan sabahın ilk ışıklarında başlayan çalışma gün batımına kadar devam edebilir. Fide üretimi zahmetlidir. Yoğun emek ve sabır gerektirir. Fidecilik ortak bir çalışma ve sürekli bir iş gücü ister. Aileler hep birlikte çalışarak bu işin üstesinden kalkabilirler. Yaşlarına göre sınıflandırılmış fideler ilkokul öğrencilerini; tarlalar da adeta okul bahçelerini andırır. Tür ,yaş ve olgunluğuna göre tasnif edilmiş ,fideler  yılları bulan yoğun çaba ve emek sonunda yerel ve ulusal isteklilerinin beğenisine sunulur.

 Fidanlı’nın tüplü meyve fideciliğindeki başarısı ulusal düzeyde yankı bulmuştur. Fani ömründe çocuklarına baki bir eser bırakmak isteyenler,  çiftçiliği meslek olarak yapanlar veya evlerinin önünü, yaşam alanlarını yeşertmek isteyenler Fidanlıda soluğu alırlar. Teknolojik gelişmeler de bu sektöre hizmet etmektedir. Fide alımı için internetten alış veriş sitelerinden sipariş vermek de mümkün. Bir sigara paketi parasına duyarlı insanların dünyada dikili ağacı olabiliyor.

 Fideler alıcısına iyi bir bahçe, satıcısına emeğinin karşılığı bir gelir ülkeye de çoraklaşmadan kurtarılan ağaçlandırılmış ekonomiye katkı sunan büyük verimli araziler kazandırmaktadırlar. Fidanlı başardıkça ülke de tüketim ekonomisinin sahteliğinden kurtlup üretim ekonomisin gerçekliğine kavuşmaktadır. Fidanlı meyve üreticiliği bir rol model ve ders konusu olarak ziraat ve iktisadi idari bilgiler fakültelerinde işlenmelidir. Bu emektar beldenin yorgun ve kıvançlı insanlarına her türlü destek verilmelidir.Yılda on iki milyon fide üretimiyle ülkenin fide ihtiyacının çoğu burda karşılanmaktadır. Tarımsal desteklerin üretime göre değil de dekar başına yapılması hakkaniyete uygun değildir.  Tarım destekleri küçük arazilerinden büyük işler başaran bu üreticiler yerine,  büyük arazilerden destekleme parasıyla geçinen, az üreten hantal çalışan arazi ağalarının işine yaramaktadır. Ülkeyi yeşerten bu gerçek üreticilerin desteklenmesi ve onlara gereken değerin verilmesi ,hem gönül borcu,  hem de ülke sevgisinin gereğidir.